Serdar Yusuf Şiirleri - Şair Serdar Yusuf

Mavi Buz

Lalenin kalbi inler,
gizler üzgün tebessümlerimi.
Bahar yağmurunun fırtınaya tutkusu
dilimde açar,

Mavi Güneşim

Ellerinde güneş var
Bir sabah aydınlat yüzümü
Sevda bahçesinde
Zemheri ayazında kalmış saçlarım

Mavi Lotus

Atlantis’in yıkıntılarından filizlenen, Mavi Lotus;
küller değil, eski denizlerin hafızasından doğdun.
Zamanın tozunda değil, sonsuzluğun nefesinde açtın.
Gözlerinde maviyle sarının mistik dansı,

MELEZ GÜLÜŞ

Melez bir gülüştü yanakta,
Bir sahte tebessüm —
Bir garip boşluk var gözlerimde,
Umut, kurumuş bir ağaç:

Mezopotamya’da Umut

Her kalem, tutanın acısını taşır,
her harf bir yara izi gibi sızar sayfada.
Romanlar, içinde şiir gizleyen yorgun dağlardır;
her cümlede bir halkın nefesi,

Minnetsiz akşamlar

Kimleri yaktım ben yürekte?
önce maziden yalanları,
sonra yalancıları…
kaktüsleri dikenleriyle attım ateşe,

Mor Menekşe

Yabani otlar boğmak ister beni;
her yanım sarı papatya dolu.
Bir toprak incitmez beni,
mor menekşeyim ben.

Ne İdim, Ne Oldum

Kutsal topraktan geldim, taş oldum.
Ateşin kucağında eridim, balçık oldum.
Sazda bir tel idim, mızrapla titredim...
Bir bahar gülüşüyken,

Nergiz ve Duman
2 Temmuz 1993 – Madımak’ta yitip giden 33 cana

Yer, duvar, cam — kan
İçinde bir can
Yanı başında ezan, diğer yanda çan

Neydi aşk

Bir ateş miydi,
Kış sabahının buzunu çözen,
Ya da soğuk bir rüzgârın yürekte bıraktığı iz mi?
Mutluluk mu, acı mı,