Sessiz Avuçlar
Gökyüzünde asılı bir yıldız var, o sen misin?
Başım seraplarla sarılı, yüreğim paramparça.
Kalbimin üstüne inen keskin bir acı — sen misin?
Üzgün bir peri ağlıyor ruhumda;
Sessiz Şafak
Yıkılsa da gurur, çaresizlikten;
Gözde fer siyah kalsa da,
Sokaklar beyaz ve karanlık;
Rüzgar avare dolaşsa da,
Sevdim
Bir hiçken, bir can yaşadı bende,
Yazmalı bir ananın memesinden emek dolu sütü içtim,
Nasır tutmuş ellerin, terle ağırlaşan yükünü yüreğimde taşıdım.
Ellerimde kelepçenin
duvara yansıyan izleri...
Gözlerim —
barut kokusunda yanan bir alev gibi.
Zihnimde tuhaf bir canlılık,
belki de bir ölüm belirtisi.
Son Dokunuş
Son dokunuştu yıldız, düşen saçlarına yüreğimle,
Son kez öptüm gözlerinden, dokunmadan.
Ellerini göğsüme sardım, kuş gibi çırpınırken yüreğimde,
Güneş son kez doğmuştu,
Son Söz
Söz eksik kaldı,
Gözlerine tutunan nefesim,
Saçlarında asılı ümidim.
Sonsuz Yol
Güzel bir yaşamı arkada bırakıp,
çileyi kutsal bilenlere…
Her adımda bir yara,
Her durakta bir isyan
Tel Örgü
Yapayalnız, sessiz, kimsesiz kalmıştı boynu bükük tel örgünün dibinde bir çocuk bisikleti.
Mavi gövdesi, kırmızı tekeri, solgun duruşu...
Gece, bütün soğuğuyla üstüne düşmüş, ayaz gövdesini sarmıştı,
Bütün dünya bir kenara itilmiş, sadece o ve bisikleti kalmıştı.
Teyra Dilê Min
Teyra dilê rêwî,
tu Serhed û ez Botan,
tu Dîcle û ez Firat,
tu Mezopotamya, ez Amed,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!