Serdar Yusuf Şiirleri - Şair Serdar Yusuf

Kül ve Gölge

Damlalar yıldız tanesi gözlerimde,
geceye düşmüş bir ışık gibi.
Umut buhar oldu cadı kazanında,
doğru, yalanın idam sehpasında —

Kül ve Sessizlik

İçim acır,
özlemle can çekişen tutkum,
acı hayatıma katlanan bedenim,
seni görmeyen yaşlı gözlerimin küskünlüğü.

Kum ve Fırtına


Ne çağlar yaşadı bu yürek,
Gözleri, bir mağaranın zifirinde kayboldu.
Adım adım çamur, kızıl ufuklarda

Lalila

Her şey dursun bu akşam,
Zaman da suskun kalsın.
Deniz feneri yanmasın,
Ay sönük, gökyüzü karanlık.

Lê Por Sorê

Lê bi bextê, çima çûy wî wextê;
Di singê min da, dil şikestî.
Lê çav zerê, wek gulên rojê sor;
Wê çi kederî li ser min bor.

Li Siya Roj

Desti min li ser siya royi,
Li ser zinar tey ru tü ye,
Li ber min hindik arduye,
Ne sîvê sor ne dutê reş,

Gözbebeklerime konan ilk ve son kelebek,
Yeryüzünde ışığa renk veren güzelliğinle süzüldün gözlerime.
Akan gözyaşımla baharı serdin,
Sevinç ve hasreti sardın kalbime.

Bulutlar ağlarken saçlarımı saran,

Mahşerden Bir An

Bu bendeki bir felaket:
ne Nemrut kaldırır,
ne Kızıl Deniz.

Masal diyen olmadı

Siyah bir dal —
kuru bir çırpıda asılı hayal...
Ne hüzün bitti gönlümde,
ne kahır.

Masumiyet ve aşk

Yorgun gönlümde bir bahar doğuyor,
Kuşlarla birlikte uçuyor içimin şarkısı.
Yer gök gözümde tomurcuk gibi,
Gökkuşağının halkasında dönüyorum.