Serdar Sengir Şiirleri - Şair Serdar Sengir

Kapına koskoca kilit asıldı
Ezana kanamadın Ayasofya!
Hazreti Fatih’in ruhu sarsıldı
Muradın alamadın Ayasofya!

Seni vakfedenin laneti tutar

Alem’irşad kıldın ömrün boyunca
Yine de öpmedin zalim dünyayı

O kadar mest oldun kendi yüzünden
Sanki içer oldun kızıl deryayı

Ülkeyi batırdı güvercinler, kır atlar
Unutuldu mahşer, cehennem ve sıratlar
Başvekil oldu masonlar, tipsiz suratlar

Umudumuzsun Menderes, yürektesin sen
Unutulduğunu sanma, dillerdesin sen

Riyaset ehlinin ziyneti sensin
Menfur olan düşmandan korusun Rab!
Şükranın, minnetin tıyneti sensin
Kılmasın Allah bu ülkeyi harab!

İhsan edilsin de ömrün uzasın

Hiç korkmazdın, gelseydi dünyanın sonu da
Davan, ışık tutmaktı hakka her konuda
Hacizlerin hesabını Anadolu’da
Akit soracak, cümle âlem şahit olsun!

Çirkin Ay ışığı, Sarıkız, Kafesini

Bu memleketin en büyük tasası
Tağuti sistemin anayasası
Gariban bir nana muhtaç kalmışken
Kuşsütü akıtır zengin masası

Çalılar içinde bir uzun ağaç
Gezmeye doyamazsın memleketi
Uzan yaylalara, ağuşunu aç
Gezmeye doyamazsın memleketi

Denizleri eşsiz, dağlar muhteşem

Sensiz hayat hiçliktir, bir kördüğüm
Ne göreceğim var, ne de gördüğüm
Her bayramda ellerini öptüğüm
Yalnızca sen olacaksın kadınım

Birlikte yazılmış alın yazımız

Beklediğim eşi verseydi Allah
O benim canımda canım olurdu
Her kadın için fidan dikseydim, ah!
Gönlümde Belgrad ormanım olurdu

Abâd kılmak için doğu projesini
Yıkmalıydı Napolyon Akka kalesini

Baharat yolu en büyük idealiydi
Paşa teslim olmazsa, gözünde deliydi