Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Gelemedim
Yar beni çağırmış gelemedim
Bir alev sarmış yüreğimi
Ne yaptıysam söndüremedim
Yar beni çağırmış gelemedim

Aşk denizini deyip
Namertlik gönlünde yüzmedim
Sadece yüreğimi sevdaya açtım
Zaten orada işim olmaz benim

Gönlümde bir yigit yatar

Sarılırken bulutlar
Dağın zirvesine
Sen hasretim olursun
Buram buram burnumda tütüyorsun

Ayrılık kokuyorsa

Aklını topla başına dünya malına aldanıp
Değer biçme başkasının gözüyle vatanına
Bilmiyor musun kıyarsan taze sürgün ve fidana
Feda ettiğin her can figandır bu insanlara
Topla aklını o kuru kafana yandaş diye vatanı

Bahar geldi hava su toprak cıvıl cıvıl
Göçmen kuşlar döndüler yağmurlar başladı
Ağaçlar tomurcuk çiçekler renk renk açtı
Gözün gönlün aydın bak ben sana döndüm

Tabiat derin uykudan uyandı sereserpe

Hüzünlendim,
Gönül hicran ateşiyle yanıp tutuşmakta
Sana ulaşamıyorum,yüreğim yangınlarda
Dudaklarım susuz yaza benziyor,
Çatlak çatlak toprak gibi...

Gel kardeşim gel
Dinle beni
Yine hazan geldi
Rüzgarlar esiyor

Yapraklar kapılmış

Kalk vatan mesken olmuş militanlara
Tez davranmazsan yenilirsin alçaklara
Havada insanlar bölünürken parçaya
Kalk oğul kalk hainler sarmış vatana

Bu topraklar kahraman yigitler mekanı

Anadolu'ya kök yaymış bir çınar ağacı
Köklerini derine salmış sanki hancı
Rüzgar yağmur sel fırtına ve tufan
Asırlardır devrialem eder hepsi yolcu

Dallarını açmış benzer kanatlı kartala

Yine dağlara sığındım yalnızlıktan
Bulutlarda uyuyorum sevgisizlikten
Sevdalar masal oldu sorumsuzluktan
Özden yaslı zamanımdır benim

Geldiler bölük bölük telli turnalar