Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Yürü yalan dünya dönüp durma başımda
Cennet olsanda zulümdür yaşamak insana
Bir düşünsene sevgisiz ve sevdasız bir dünya
İnsanların kalbi buz gibi hayvanlar sarmış sana

Nefes almak zor,dünyam neden parangalısın

Hani kovadan boşanırcasına
Yağmur yağar ya
Hani deprem olur
Dağlardan koca koca
Kayalar kopar ya öyle birşey

Ömrüme ömür katan
Dudaklarımı ıslatan
Damarımda kanı dolaştıran
Bir cevhersin su damlası

Dilimi damağıma yapıştırmayan

Zülüfler dükülür tel tel al yanak üstüne
Sevda sarılmıyorsa yumak yumak üstüne
Bekleme hiç umut yok artık yarınımıza
Belki birgün diye bekleme boşu boşuna

Sevda akmıyorsa yüreğe çağlayarak

Derindir Munzur Nehri yatağı kıvrılarak dolanır dağları
Bazen usul usuldür yatağında,bazen deniz gibi dalgalı
Dağlardan inerken şelale,bazen çağlayandır her yerde
Doruklardan kaynar taştan taşa atlayarak ağıtla akar...
*
Usul usul asma köprülerinin altından yayılarak düzlükten

Ben yaşamadımki Tunceli'de
Kaçırmam hava raporunu
İstemeyerek dinlerim
Kara haberlerini

Ben yaşamadımki Tunceli'de

Ayağı çıplak salına salına suya gidiyor
Üstünde fistan yırtık etekleri sallanıyor
Ellerinde bakır sitiller su yolunu dolanıyor
Çok becereklidir hastır bu köyün gelini

Yüzü güzeldir sanki mah parçası

Bir görseydin sana sırılsıklam aşkımı
Bir görseydin sana alev alev yandığımı
Yüreğimi alıp götürdüğünü kimsesiz
Bıraktığını bir görseydin bir görseydin

Ardısıra çılgın nehirler gibi çağladığımı

Bir gemide olmalıydım rotasız
Hayalimde veda etmek vardı
Duygular ekin ekin ekilmeliydi
Sevdayla büyüyüp beslenmeli
Toprak toprak ıslak kokmalıydı

Bahar toprağı gibiyim
Yağmurlarla ıslandım
Fırtınaya tutuldum
Karlarla örtüldüm

Bulutlardan akan hüzmelerden ısındım