Senem Aygül Şiirleri - Şair Senem Aygül

Günaydın
Yeni güne
doğan güneşe
havlayan köpeğe
miyavlayan kediye

Elele tutmuşlar dizdize oturmuşlar
Bele sarılmış eller kenetlenmiş kollar
Kanat açmışlar uçsuz bucaksız aleme
Kimseyi duymuyorlar farkında değiller
Çevredeki insanların hayal yaşıyorlar

Umutlar kırılgandır cam gibi
Ömrü kısacık kelebek misali
Hayali baldandır duyurmaz seni
Cadı kazanıdır çözemezsin içini
Başımın belası umut ve umutlarım

Ben sevdayım sararım yürekten seveni
İnanmam olur olmaza adam satanı
Amacın için kırıyorsan kalbimi
Değmez dostluğuna sildim bir kalemde

Çok düştüm kalktım hayatım sanki savaş

Ben bazen ahkam keserim kendimce
Yürekli sanırdım kendimi düşününce
O kadar kolay değil tam üstüne basınca
Gül üstüne gül koklamak çok zor olacak

Bir anlık kendimi göklerde özgür sandım

Yarimin kokusunu çekeyim içime
Kolları sarsın beni çeksin kendine
Elleri ellerimde teni tenimde sussun
Dudaktan dudağa bal aksın hayalimde

Saramadım yarimi hasrettir yüreğime

Gel gönlüme düşen hüzün damlası
Beni yalnız koyuyorsun başımın belası
Hasretimdir yüreğime gözlerinin karası
Sana doymakla bitmiyor hüzün damlası

Uzat ellerini tut ellerimi oku gözlerimin içini

Kalbimi birlikte götürmüşsün
Benim bundan haberim yok
Bana hiçbir şey söylemeden
Gönlümü bomboş bırakmışsın

Pusulasız dolanıyorum

Sensizlik yaşamın tadını tuzunu yok etmiş
Ömrümün en güzel varlığı yüreğimin parçası
Elimden tut cennetin has bahçesi gönlümün sevdası
Sevdiceğim gözbebeğim ben hala sana aşığım

Sana hasretim hiç bitmedi yüreğimde

Onlar ki öldüler
Kader diye körükörüne
Birileri kılıf biçiyor
Utanmazlığına onlar ki öldüler

Birileri kapamış gözlerini