Bu ilk yalnız kalmışlığım ilk.
İlk kez apansız inen akşamdan sonra tek nefesim.
Dışarıda çiseleyen yağmurdan başka tek sesim...
Bu şiirim de sana bir tanem.
Şu an elimde bir resimsin utangaç, masum...
Ve yanında ben varım
Şu anki gibi mahsun...
Kulağıma yatsı ezanı geliyor
Saat ondokuz otuz.
Eylülün yirmiüçünde takvim
Boynum bükük yine şükrediyorum Allah'ıma...
Yarınlar bizi bekliyor bir tanem
Varsın ayırsın bizi bu günler
Ne yazar geceler kara tren olmuşsa
Ben sana koşuyorum ya dolu dizgin.
Şunu iyi bilgi aşkım
Seni yazmak ruhumu dinlendirir.
Montagne gibi diyorum ki
'Ayrılıklar Sevgiyi Güçlendirir.'
Bursa'1995
Enver YıldızKayıt Tarihi : 26.12.2006 22:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)