Yıkılmaz duvarların,
Aşılmaz yolların ardındasın.
Ne bahar var, ne de hazan,
Kurumuş, çürümüş yaprağın.
Batmış bir gemide,
Kırılmış kolun, kanadın.
Akıntının ortasında,
Ele küsmüş, tutmazsın.
Dört bir yana savurmuş,
Yakmış, kül etmiş yangın.
Kelimeler kifayetsiz,
Ne aşıka ne maşuka inanırsın.
Kalabalıklar ortasında,
Bir başına, tek başınasın.
Gel desem, gir desem,
Sen hiçbir kalbe sıvamazsın.
Gök delinse, yer yarılsa,
Altı üstüne gelse dünyanın...
Silme geçmişin derin acılarını,
Sen ilk ve son baharımsın.
Kayıt Tarihi : 11.2.2025 14:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Geçmişin acıları, bir kalbi kalabalıklarda bile yalnız bırakır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!