Sen Giderken Şiiri - Erdoğan Çam

Sen giderken
Yağmur yağıyordu bu şehre
Bulutlar sana ağlıyor
Gözyaşlarım sana akıyordu

Sen giderken
Fırtınalar kopuyordu yüreğimde
Rüzgar sana esiyor
Sesim sana fısıldıyordu

Sen duymadın
Duymadın haykırışlarımı
Ve duymadın feryatlarımı
Bir çığlıktı gidişini yaşamak
Sen duymadın

Ve görmedin
Islak kirpiklerimde gidişini
Görmedin dizlerimin üstüne yıkılışımı
Sen görmedin
Bir arslanın can çekişen resmini

Sen hiç kimse için gitme kal diye ölmedin,ölme!
Düşlerine yattığın uykulardan uyanmadın, uyanma!
Her ayrılık şarkısıyla gözyaşlarına boğulmadın, boğulma!
Yandığım ateşlerde yanmadın,yanma!

Sen giderken
Bir acılı şiir kaldı geriye
Birde sesini yitirmiş anılar
Şimdi, bir ağlamak düğümlenir boğazımda
Gurur yapar ağlamazdım

Sen bilmedin
Gururun olduğu yerde aşk biter
Sen giderken onuda bilmedin
Sen bilmedin,sen bilmedin,sen bilmedin...

(06,07,2005)