Gül Yangını Şiiri Şiiri - Erdoğan Çam

bir şehre benzer yüreğim
suskun ve durgun
uzak diyarlardan çıkıpta geldin
yoruldun ve durdun
en ücra köşesine taht kurup oturdun

güllerle donatıverdin
gül şehri dedim
ateşlerle yakıverdin
gül yangını dedim

ben yandım
yandım
yandım
gül kokulu ateşlerin içinde yandım
giyinip sırtıma ateşten bir gömleği
kül oluverdim
kül yangını dedim

gittin
ardından
yüreğime gül yaprakları serptim
yollarına yüreğimi serdim
seni nasıl sevdiğimi bilmedin

gittin
seni sevdiğimi bilmeden
uğruna yaptıklarımı görmeden
ayaklarının altında ezilen yüreğimi fark etmeden
her şeyden önce beni sevemeden gittin

bir şehre benzer yüreğim
üzerinde ağır yanık izi
içinde gül yangın ateşi
yollarında gül verenin gidişi

sen gittin
sıra bende
yakıp bu şiiri
bırakıp gül kokulu yari geride
bir yüreği kundaklayarak
bu şehri terk edeceğim
yangınım olsun bu şehri terk edeceğim
içimde ölen seni terk edeceğim
ahdım olsun beni terk edeceğim