Bilmeyeceksin Şiiri - Erdoğan Çam

Bilmeyeceksin, neler yaşadığımı, neler çektiğimi,
Kan olup damla damla damladım bilmeyeceksin!
Hayalin, gözümün önünde, anıt gibi durduğunda,sancılandığımı
Her sancıda kıvrım kıvrım kıvrandım bilmeyeceksin!

Çaldığında telefon, sana koştuğumu, her ses tonunda
Sol yanıma felç olup düştün bilmeyeceksin!
Vedalaşırken,gözlerime baktığında,
Sevmek bilmeyen bir kurşun, yüreğimi deldi geçti bilmeyeceksin!

Bırakıp giderken, ardından bakakaldığımı,gözümden yaşlar aktığını
Damlalarım yağmur oldu sönmedim bilmeyeceksin!
Başımı yastığa koyduğumda, düşlerime girdiğini
Sensizliğe sarılarak uyudum bilmeyeceksin!

Birgün, karşıma çıktığında,mazide seni yaşadığımı,unutacaksın
Sonrada sende yaşadım bilmeyeceksin!
Sana şiirler yazdığımı, adını şiirlerde sakladığımı,
Kalemimden kan damladı bilmeyeceksin!

Beyaz gelinlik giyip, ellerin olduğunda,depremler yaşadığımı
Ardında bıraktığın harabeyi bilmeyeceksin!
Mahşer günü karşıma çıkma, alev alev yanacaksın
Sızlamayacak yüreğim, affetmeyeceğim bilmeyeceksin!