Aklımdaki sorular bir türlü dağılmıyor
Nedeni sensin
Kalbime güvenin nasıl girsin ?
Sevgim sana çok ağır geldi
Senden çok sevgi de istemedim
Gururumuz mesken tutmuş kalplerimizi
Bekliyorum ne zaman melekleşeceksin güzel yar
Çimen gözlerinin hatırı için susuyorum sakinim
Yeşil , yeşil bakma bana öyle çok gevşiyorum
Havamız yine buz gibi
Buz tuttu ciğerimin içi
Ben senden ayrı kaldım diye
Sönmedi kalbimin ateşi
Bir sen miydin beni güldüren
Ne kadar az beklentim var
O kadar çok mutluluğum olacak
İhtiyacım olan kendi zaferlerim
Yetinmeyi bildiğim zaman
Sınırsız isteklerimi terk ettim
Sevgimiz olmasaydı
Çoktan ayrılırmış tık
Bunu biliyoruz
Dış sesler tamamen sustuğunda
Mutluyuz farkındayız
Buzlu camlarımdan baktım dünyaya
Kalbimde birikti devler ve cüceler
Ellerim kollarım ayaklarım kilitli
Uktelerim yığıldı içimde dağ gibi
Zamanla arzularımı da öldürdüm
En son gecemizdi bir aralık akşamı
Seni yeniden bulamayacağımı
Adım gibide biliyordum
Bıkmadan usanmadan
Gecelere akmaya devam ediyordun
Işıltılı evlerin penceresinden kaçıp
Hezeyanlı metruk viranelere gizlenmiş meçhuller
Süpürülmüş akıllardan toz zerrecikleri
Göçüktür yol geçen hanın paslı merdivenleri
Şaibeli tanrıçalar dar köşelere sığınmış
Bilmeyen ayrılığın sancısını ne bilir?
İyi doğru ve yaralı olandır sevgili
Gönüller sevgiliden uzakta
Zira gönüllerde kirlenmiş.
Daha neler olmalıydı daha?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!