Eşkıya dağlarda yaşar
Dağlara taşlara coşar
Kuşların kanadında aşıklar
Aşıklar kavuşamayınca
Melekler bile onlara ağlar
Ey oğul!
Sakın isyan etme üzülme, başına gelen bu olay
Seni karanlığa götürmesin
Feryat figan vedalar
Sağır hoş görür halimi
Siyah beyaz düş misali
Gölgeler kendi halinde
Buraya ait olmayan son bahar
Sular kaynamamış meğerse
Gece gibi karanlıktı geçmiş
Gece gibi kasvetli hüzün doluydu acılar
Artık ne zamanı ne şansımı
Nede kaderimi suçlamıyorum
Suçlamalarımı bıraktım
Geçmişimle olan savaşlarım
Geçmişimle olan kavgalarım
Geçmişime olan takıntılarım
Köklenmiş kalbimi kaplamış
Yarınlarımla olan bağlarımı
Gelip geçen gençliğime karaları bağladım
Aşırı fedakardım keşke lerle ağladım
Yeri geldi yerdim yeri geldi sevdim
Soğuktu hikayelerim karla kaplı dağlarım
Güzellik gelip geçici öptü de öyle geçti
Beni boğan binlerce anı var
Bana öpücüklerimi geri ver
Acım eritecek bu bedenimi
Gece demek karanlık demek
Gece başladı mı nurlar gider
Kalbin acıdan virane olur
Gecenin karanlığı gaflete hazır
Allah ın kudretini kimse bilemez
Günahımdan memnun değilim
Günahım kalbime ağır gelir
Hatamı kalbim bilir
Gafletimden razı değil
Çiledeyken sözler tesir etmez
Akıbetim nicedir böyle
Suya susamış toprak gibiyim
Sana hasret sana özlem yüreğim
Yüzümde apaçık nişanelerim
Aşkından deli divane olmuşum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!