Hani her gecenin
gündüzü var dı
neden ben geceden
güne kavuşamıyorum
Gözlerim mi görmüyor
Acımasızca silah tutan eller
Bir meleğe kurşun sıksa ne eder
Dağlar gibi mehmetçiğin yüreğine
Bir kurşun sanmaki yeter
Toprağa düşen candadır
Beklerken sevdiğimi heyecanla
üzgünüm diye haber salmış bana
tutuldum kaldım o anda
belliki boşuna beklemişim sabırla
Kalbim birden bir hoş oldu
Sancılı dertlerin
yabaniliği
sararken vücudumu
gözlerim den akan
kan ırmakların nedeni
savrulan hayallerim
Aşk bu kadar kolaymı ey gönül...
Neden her demde aşık sanırsın kendini...
Bilmezmi daha öğrenmedimi hala,
Aşk bir uçurumun kenarında...
Solsada ömrümün hüzün gülleleri,
Dipsiz bir kuyunun dibindeyim
üşüyorum
karanlık uçsuz,bucaksız karanlık
göremiyorum
haykırışlarım toprağa çarpıyor
ellerim ürkek kalbimin atışlarını
Aşk hakkın da hiç bir şey
yazmak istemiyorum kalbim
sus artık konuşma içime
aşka inanmak istemiyorum ey gönlüm
Hayal kurmak istemiyorum ruhum
O kadar yanlızım ki
bir o kadar suskun
sustu yüreğim ses vermiyor
duymaya çalışıyorum
nafile
suskun
Hatıra lar
yaşanan lar
nasıl çıkar aklımdan
nasıl terkeder beni
gözleme yediğimiz çay bahçesi
oradaki çocukları
İçinden neler geçiyor arkadaşım
ne fırtınalar kopuyor söyleyemediğin
kalbinde sakladığın ne acılar var
açığa çıkmasından çekindiğin
bazen akmayan yaşlar gözünde
semiha hanım! dilinize,yüreğinize sağlık...devamını bekleriz...