Semih Eratlı Şiirleri - Şair Semih Eratlı

Gurbet elde gezersiniz emmiler
İyi hoş ta şu ayrılık olmasa
Gözyaşıyla yıkandı hep trenler
Acı acı düdüğünü çalmasa.

Kazanmak için frangı,markı

Atılan her adımla, sarsıldı dağlar taşlar
Yanılgıyı yaşadı, gururla kalkan başlar,
Gurur yok etti aklı: " Nerden geldik, nereye? "
Gölünde boğdu onu, pişmanlık dolu yaşlar.

(21.11.1990)

Bekle beni geleceğim, vakit biraz geç olsa da,
Senin için topladığım güller zamanla solsa da,
Aşkı öğreten gözlerin beni yaşlanmış bulsa da,
Bekle beni geleceğim, vakit biraz geç olsa da.

Hasretimiz bitecek, yaz bitip güz gelse de,

Ben sana sevgimi al demedim mi?
Ellerin elimde kal demedim mi?
Öpülesi dudağın bal demedim mi?

Nasıl anlatayım aşkımı sana,
Hadi hadi güzelim anlasana.

Engin Efendi bize şerefsiz demiş,
Zatın küfür lügatı zengindir,
Şerefsizler nerden bilsin doğruyu,,
Biliriz ki şerefsizlik engindir.

Her sabah otobüste karşıma çıkma Fıstık
Gözlerinle baygın baygın, benden yana bakma Fıstık.

Benden önce duraktasın,
Oturmazsın ayaktasın,
Sanki beni meraktasın.

Alıverin bağlamamı çalmak istemem,
Ben buralara nazar eylemem,
Gönlüme gerçeğin gölgesi düşmüş,
Altına, gümüşe pazar eylemem.

Sahte olur insanların sevgisi,

Ya Rabbim, yoluna kurban olayım,
Beni yolundan ırak eyleme,
Lutfeyle nurundan zerre alayım,
Aşkından bi haber, gafil eyleme

Seni öğrenmeye geldim aleme,

Şiir gibi kadınlar tanıdım;
Kalem tutmayı bilmeyen adamların ellerinde ziyan olup, gittiler.

Kitap gibi kadınlar tanıdım;
Okumak isteyen adamları, fakir deyip def ettiler.

İyilik üzeredir esası yolun,
Az işlemesidir doğrusu dilin,
Vererek almasıdır düsturu elin,
İbadet nefsini terbiye kulun.