Sema Güneş Şiirleri - Şair Sema Güneş

Yine Aşkla..

Eski özlemler sokağa dökülmüş
Yerlerde sürünür iç çekişleri
Güllerin büyüsü hasret kokularında
susuzluktan kıvranır aşkın çeşmesi

Yine Sen..

Bir hüzün düşüyor
Gönlümün orta yerine
Tüm yaşanmışlıkların izlerini
Dağıtırken rüzgarlar yapraklara

Yaşıyoruz hayatı..

Kimi emek ile öder hayatı
Diğeri alacaklıdır mevsimlerden

Gürül gürül yağ

Artık Kim çalar kapımızı
Bir yudum vuslat suyu vermek için
Sen
Türküler soludun gurbet akşamlarında
Ben
Yalnızlık tükettim ard arda doğan şafakla

Düştüğü yeri yakar yürek ateşi
Karışırsın sayamadığın günlere
Haykırır saplanır hasretine
Seslenir uzaklardan
Hissettiğin yokluğunun çağrısı

Yolları aştım gittim

Tüm haksızlıkları
Kolye gibi boynuma astım gittim
Bilirmisin uçurum gözlerine
Değmesin gözyaşları diyerek

Yorgun Eylül

Gözlerime kan oturmuş kirpiklerin
Ucundan bakarım ışık dermanlarına
Yalnızlık bir adım daha yaklaşıyor bana
Sevda yorgun bir eylüldür nasıl olsa

İlk gözlerini işledim mavi ışıklara
Ardından sesini hayaline ekledim
Olurya diner belki yaşam kırgınlığım
Seni yüreğimin Sesine yazdım

Her bahar yeşil açan yaprakları

Sabah yıldızı düşerken ırmak bakışlarına
Alışkanlığı sayıklayan dilekleri aşar kalbim
Kirpiklerinin hazan değmemiş sonbaharına
yağmur değmesin emi
yüreğim seviyor seni

Biterken gün ışığı gönlümün kızılından
Gel deme gelemem artık sevgilim sana
Sensizliğe alışmanın otobüsü halen durakta
Gönderemedim onu güz kokan yıllarımdan
Sensizlikle beraber
Ben umutlarla yarıştım