Ocakçı doldur ordan
Bir demli çay
Yeni demliktekinden
İçinde biraz da
Gül Pembenin
Kokusu olsun…
Ağladığında gözlerindeki yaş
Saçlarını taradığında başındaki taç
Yürüdüğünde yollarındaki taş
Yalnızlığında yanındaki arkadaş…
Açtığın gönlündeki sevgili
Boş kalan ellerindeki el
Olmaz olmaz ya hani
Olurda özlersen beni
Burnunda tütersem
Sızlarsa burnunun direği
Yavaşça yum gözlerini
Derince çek içine nefesini
Durma yükseklerde
Yel öper yanağını
İz olur
Gezme ıssızlarda
Eller görür
Söz olur
Olurda bir gün
Kıyıda, köşede, tenhada
Yalnız olduğun bir anda
Gelirsem aklına
Sakın ah çekme
Sonrasında durup
Önce unuttum yaşımı
Sonra günümü, ayımı, yılımı
Yürüdüğüm caddelerimi sokaklarımı
Bir tek şeyi unutamıyorum
Adını, senin adını…
Hatırlıyorum, hatırlıyorum da adını
Öyle bakma yüzüme
Belki yeniden geliriz
Yan yana
Yeniden göz göze
Yüreğime dokundun ya
İstersen hatıralarıma dokunma
Öyle içindesin ki hayatımın
Adı sen yaşadığım şehrin
Yürüdüğüm sokakların
Kokladığım çiçeklerin
Dinlediğim şarkıların…
Adını söylüyor ağaçta ki yapraklar
Öyle işte, içimden geldi
Bu gece içeceğim sabaha kadar
Derin derin çekeceğim
Yudum yudum içeceğim
Sevdamı, özlemi hasretimi
Mezesi olacak her zaman ki gibi
Öyle mi? Yani
Sevmeme fırsat veren sen
Yine de suçlu olan ben
Razıyım ne hüküm verdiysen…
Duydum ki
Müebbeti kesmiş gözlerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!