Bu gece
Rahat uyuman için
Bembeyaz tüylerimi
Serecektim altına
Karanlığın korkusuna sarınıp
Kapanmadan gözlerin
yoksun artık bilirim
gittiğinde
ağlamaya yüz tutmuştu şarkılar.
her tren kalkışında
çığlık çığlığa dökülürdü
/ Her istediğini söyleyen...istemediğini işitir /
Düşüncenin karanlığında kirlenince yürek
Kuşkunun ellerini bağlamak gerek
Aydınlığa açılan tek kapıdır oysa
sonu mutlu biten
masallar anlatılırdı eskiden
biz küçüktük.
pembe hayallere dalarken
mutlu umutlu
/ bir dal daha yol aldın…donandın çiçeklerle bu bahar’da /
Seninle
Kaç mevsimi yolcu ettik
Kaç şiir çiçek açtı kalemimde
El ele geçtik tüm engelleri
sen dönersin
beyaza siyaha eğriye doğruya
tekrarı olmayan yaşama
giden zamana aldırmadan
dönersin.
Sevdiğin şarkıları dinliyorum bugün
Gözlerinin derinliğinde sakladığın
Anlatmaktan çekindiğin
Masalları anlatıyorum kendime
Acı acı kokuyor özlemin
Ne çok olmuş ayrılalı seninle.
dolaşıp durdu yalnızlığım yine
bilmediğim bu şehrin sokaklarında
yaşanmışlıklar akıp giderken
güz yağmurlarıyla
koşuyor saatler sanki sonsuza.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!