arsız bir çocuk ağlamasıdır
hayat
istediğini almadan
bırakmaz.
direnir çığlık çığlığa
yorar
zaman durmuyor ki
kalbim taşımıyor taşıyamıyor..
zaman akıp gidiyor
seni görmeden duymadan koklamadan olmuyor..
Es geçti beni Eskişehir
her gelip geçenden sorma buraları
akşamlar eşlik ediyor hüzünlere yine
mevsimler değişmedi hiç senden sonra
yıllara tutunan yapraklar kurumadı henüz
dökülmesinler zamansız diye
umutlarını tutuşturdum
Sen kara günlerimde
Göğsüne güvenle başımı koyup
Ağlayabileceğim
Tek insansın anneciğim
Sevgin bütün sevgilerin üstünde
Varlığın en büyük kuvvetim
Tanımazsın beni sevdiğim
Bilmezsin.
Yaşayamazsın yaşadıklarımı
Mutluluk nedir benim için
İnsan olduğumu hissetmek
Namuslu alın teri
Bir gün nasıl oldu bilmiyorum
Seni yanımda buluverdim
Umut bu ya
Önce bir esinti,derken
Fırtına oluverdin
Zorlanan yüreğimde
Sen
Acıların sonu olacaktın
Umutlarımın sahibi
Alın terim,ekmeğim,aşımdın
Sana adanmıştım sanki.
Yeni bir yaşam doğsa
Günleri apaydınlık
İyiler mutlu olsa
Kötüler hep yok olsa
Yalvarsam sana Tanrım
Dualarım kabul olsa.
Yoksan eğer
Kapanır bulutlar üzerime
Nefes alamaz akşamlarım sensiz
Ağlar
Damlar yüreğime.
her yalnızlık geceye tutunur biraz
ıslanır
damla damla karanlıklar.
salına salına dolaşır içimde
yaşadığım tüm acılar.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!