Yıllar sonra oturup konuştuğumuzda
Bilmem kaçıncı kez yaşayacağım
Seni ilk gördüğüm günü
Ben hep anacağım
Sen de sakın unutma
Kasımın tam on beşinci günü.
ayrılık yağarken üzerime
soluksuz kaldı geceler
yokluğunda.
/kimsesizdim/
Ruhumun en parlak yeridir
Üzüm karası ışıldayan gözlerin
Kaç yıl geride kalsa da
Seninle maziyi yaşar
Gençliğim.
bir düşün istersen
koy bakalım yaptıklarını
önüne
doğru olan,herkese yarayan
sor bakalım kendine
bir kadın
bizim şarkımızı söylüyor
duyuyor musun
dinle sevdiğim.
içinde hasret özlem
anıları örtüp üstüne
çocukluğunu kucağımda
uyuturken ben
meğer
ne kadar yol almışız seninle
ne kadar büyümüş yüreğin sessizce.
Seni yaşadım mı ben
Hiç anımsamıyorum çocukluğum
İçimde kalan doyamadığım
En güzel günlerim.
Ya kanımın o en deli olduğu zamanlar
Hep narına yanmalı mıyım hayat
Ah yine çökmekte yavaş yavaş akşam
Kızıllığının altında,sönmüş volkanlar bırakarak
Çıkıp,o mor tepelere seslense de gönül
Yine kimsesiz,yine dil-harab.
Sen
Kaderim yazgım olacaksın
Bundan böyle kara gözlüm.
İçimde kalan yaşayamadığım
Tüm mutlulukları
Biriktirdiğim masmavi umutlar dua gibi
Rüzgarın esintilerinde sana gönderiyorum
Gelmeyeceğini,sesimi duymayacağını bilsem de
Sesleniyorum her gece yıldızlara dinle beni
Kırık nağmelerinde gizlidir yaşadıklarım
Sevdamı şarkılarla sana anlatıyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!