Sefer Keskin Şiirleri - Şair Sefer Keskin

Bu sessizlik güzel değil.
Yüreğim bir volkan gibi kaynarken.
Bir kıvılcıma hasret umutların
Gölgesinde kaldı özleyişlerim.
Beni böyle hatırlama
Bu ben değilim

Şimdi yaşamıyorsam bunu en iyi ben bilirim.Sen istersen gününü gün edebilirsin artık...Senden sonra viran olan bir kalbin hayalleri olmaz,umutları hiç olmaz...Seni hala seviyor olmam beni yaşatmaya yetmiyor.Çünkü, beni sevdiğin kadarmış ömrüm...Bitti işte,her başlangıçta olan bir son gibi,buda bitti işte...Şimdi ne sana sitem edebilirim ne kaderime, nede çektiğim acılara ağlayacak vaktim olur.Ne bahar kaldı ömrümde ne de kış.Bütün mevsimler tükendi artık.Sen benim sonbaharımda kalan en son yapraktın.Bir deli rüzgarın elinden kurtaramadım ya seni,ellerimden kayarken, giden ben,rüzgarda savrulup kaybolan asıl ben olmuşum...Seni sevdiğim kadar hiç yaşamazken,beni sevdiğin kadarla kaldı ömrüm....

Sen sakın kurban olma yoluma.Sana yeniden bu acıları yaşatmak istemem...
Sen sevmezsen ben zaten ölürüm...Sen bari yaşamalısın...
Sana yazdığım şiirlerimde eksik kalan o satırlarda artık ölüm yazıyor,Sayfaların arasında kurumuş gül yapraklarından şimdi kan damlıyor.Ve susuyorsam, bu sana acı vermek için değil,ben bitiyorum, ondandır susuyorum...Dayanmak için harcadığım son gücüm bile bakışlarıma anlam katmaya yetmiyor.Sana son defa 'seni seviyorum' gibi bakamıyorum...ve işte ölüyorum....Beni sevdiğin kadarmış ömrüm...

Bende özledim ama
Sebebsiz değil
Gözlerimden akan yaşın
Sebebi sensin gülüm...
Ben seni nasıl özlemez im...

Ayrılığı seçtin mi?
Adam akıllı gideceksin,
ardına bakmadan.
Geride ne kalmış,
Dağılmış mı eşyalar bir yana,
hatıralar bir yana

Bu sabah senin sözlerinle uyandım...
Giyinip kuşandım dışarı attım kendimi...
Bağ bahçe,bayır çayır dolandım...

Yürürken papatyalar vardı
Sağımda solumda...

Yerine sevemezsen,
Yerinede sevmezler seni.
Herşeye rağmen,sevebildiğin kadar sevki her şeyi.
Sevilmek için bekleme kimseyi.

(27/02/2008)

'HERKESE SÖYLEDİĞİNİ BANA SÖYLEME' derken, çok haklısın...Bizim sevdamıza kadar söylenen sözler,
bizden önceki sevdalara aittir..'NE VARSA SEVDAYA DAİR BİZDEN ÖNCE SÖYLENMİŞ' se eğer..Onlar zaten bizim değildi...
Her aşk kendi sözünü üretir,ya da üretmeli...Bizimki de bir sevda ise eğer,daha çok söylenmemiş sözler olmalı...Ve ben sana sevdaya dair hiç duyulmamış bir söz söyleyemiyorsam eğer,sende beni, seni sevdiğimden sayma...Nede sevdamı sevdadan bil...
'SENİ SEVİYORUM' demek...Ve onu defalarca tekrarlamak,başka başka dillerde yazmak söylemek,her zaman o güzel anlamı taşımaz...O söz dilde değil yürekte anlam kazanır...Yürekten duymak ve yürekten hissetmek için de Aşk'a sabretmek gerek...
Ve onun içindir ki: 'SENİ SEVİYORUM' sözünü hemen duymak değil,BEKLEMEK GEREK....

Özledik işte
Nice baharlar tükettik
Esmediya bir rüzgar
Bir gül açmadan
Yine mevsim sonbahar.

Ben güzel gözlü kadınları severim...
Hemde nasıl severim...
Hem öyle uzun boylu olsunda demem...
Mesela;
Boyu,bir başak tarlasında açan...
Gelincik çiçekleri kadar olsa kafi derim..

Bir gün sana geleceğim...
Ne gün doğar sabah olur...
Nede,yıldızlıdır gecelerim...
Karanlığın en koyu yerinde...
Koşup sana geleceğim...
Ya ışıtırım gönlünde...