Sefer Keskin Şiirleri - Şair Sefer Keskin

Ben senin neyini sevmiştim?
Şimdi sorsalarya bana.
Ne söylerim bilemiyorum.Neydi o?
Seni bu kadar sevmeme sebeb olan.
Yada, ben hiç sevmedim mi seni?
Nasıl oldu anlamadım.

Biz,iki yabancı olsaydık seninle
ve karşılaşsaydık bir yerde
mesela,bir kafe'de,bir çay evinde
ayrı masalarda otursak bile
aynı mekanı ve
aynı demlikten dökülen çayı paylaşmış olurduk seninle..

Üç gündür neler düşünüyorum tatlım,biliyormusun?
Diyorumki;
Bu sabah erkenden
yine işe gider gibi
evden çıksam.
Ama,işe hiç gitmesem.

Yine bir gün İstanbulda
Boğaz içindeyim...
Bu defa gitmedim,görmedim...
Söylediklerim belki yalan olacak..
Çünkü ben şimdi...
Bir hayal içindeyim...

Tutunmadan ellerine,
Kapanmadan dizlerine,
Görünmeden gözlerine,
Seni böyle sevebilirmiyim.

Sarılmadan beline,

Kalbini kırdımsa bir an
Bin defa özür dilerdim inan
Dünyam sensiz koca bir yalan
Seni bulunca anladım inan

Öksüz kalan mazimiydi

Seninle olmak...
Bilmiyorum nasıl olurdu
Düşündüm de demin
Sensizlik bile yeterince sarhoş ederken beni
Ya seninle olsam ne olurdu...?
Hep bu soruyu sordum kendime.

Bıktım artık; Sana hergün yenilmekten.
Pehlivanlığın bir haysiyeti var,değil mi?
Sırtım yerden kalkmaz oldu...
Seni sevdim seveli.

S.K. 16/06/2010

Seni Severdim ///

Seni Severdim /// dalında yeni açmış bir gül gibi.
Seni Severdim /// gül'e konmuş bir bülbül gibi.
Seni Severdim /// sana rağmen.
Çöle düşmüş Mecnun gibi ///

Deli değilim aslında...Ama,bütün aklım sendeyken,ne halde olduğumu bende bilmiyorum...Seni Sevmek böyle birşey olsa gerek...