Sedat Erdoğdu Şiirleri - Şair Sedat Erdoğdu

SAHNE 1: İÇ MEKÂN - EVİN SALONU - GECE VAKTİ
HUYSUZ MELAHAT – ABİDİN - SAFİYE
Huysuz Melahat Lise sınıf öğretmeninin verdiği pusula kâğıt parçasını, akşam yemeğinde babası Abidin’e uzatır:

Abidin kâğıdı eline alır ve kaşlarını kaldırarak okur ve dudaklarını büzüştürür:

KONUM AT GELEYİM

Gel artık be güzelim, çıldırmak üzereyim
Sistemlerim karıştı, çözümsüz bir haldeyim
İnternetim azaldı, arızalı tuşlarım
Şizofrenik duygular, çöktü sinir sistemim...

KÖŞE KAPMACA

Güneş de papatya, gibi açıyor
İçimde kıvılcım, bağrım yanıyor
Beyazı aydınlık, sarısı umut
Karanlık dünyama, ışık saçıyor…

KÖTÜ BİR ALIŞKANLIK

Sen yoksun yüreğimde, sessiz bir talan başlar
Gözlerimden eksilmez, sulusepken yağmurlar
Sığındığım akşamlar, her köşede anılar
Yine geldi Haziran, yine sensiz ilkbahar…

GÜNEŞ DOĞAR DOĞUDAN


Mülteci bir yalnızlık, bakışlarımda
Fasıllar dertli çalar, kıyılarımda
Ayrıntıda bu sevda, gizli bir özne

' İnsanlar acı çekerek
Hayata borcunu öder '
Demişti bana gülerek
Sevdiğim rahmetli peder...

Duygularım zar atardı

KUMBARA

Paran çoksa gemiyi, yüzdürürsün karada
Paran yoksa şaşırır, düşersin düz ovada
Eğilirsin önünde, iki büklüm olursun
Birde miras kalırsa, uçarsın havalarda…

KURCALAMA GEÇMİŞİ

Hoş geldiniz hüznüme, örselenmiş yıllarım
Vay benim dertli başım, buruk bağbozumlarım
Varamadım bir türlü, mutluluğun farkına
Dokununca bağrıma, kaybolduğum yanlarım…

KURŞUNDAN FARKSIZ

Bulandı pınarın, içilmez suyun
Ne yapsam bir türlü, değişmez huyun
Başıma dert açtı, yaptığın oyun
Görmedim bu dünyada, senden vicdansız…

KURTAR BENİ AZAPTAN

Ne zaman seni görsem,
nefesim kesilecek
İçimdeki yolcular
İlk durakta inecek