Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Sanki sen sen gülmesen bahar hiç gelmeyecek,
Ne bir çiçek açacak ne de kuşlar ötecek.
Sanki sen sen gülmesen bütün alem susacak,
Dünya hiç dönmeyecek her şey donup kalacak.

Sanki sen sen gülmesen her şeyler ağlayacak,

Simsiyah açıyor baharda güller
Dert dolu geçiyor ömürde günler
Desem de unuttum edip yeminler
Ne zor şeymiş meğer sensiz yaşamak...

Her nereye baksam durur izlerin

Ansızın çekip gitmiştin,
Dönme artık şimdi yoksun.
Ne aklımda ne kalptesin,
Unuttum seni oh olsun…

Gönlümden maziyi sildim,

Yokluğuna alıştım,
Özlemedim inan ki!
Işıkları söndürdüm,
Beklemedim inan ki!

Yollarına baktığım,

Daha dün masalsı bir aşk yaşarken,
Bu gün bir rüyadan uyandık sanki.
Bu sevda bir ömür hiç bitmez derken,
Bu ayrılık bize yakıştı mı ki!

Şimdi yokluğunla her gün kanarım,

Ayrılık denilen bu acı zehri,
Sana içmek zor da bana kolay mı! ..
Hangi seven gönül bunu ister ki!
Sana gitmek zor da bana kolay mı! ..

Hasreti içene kolay mı gülmek,

Anlatılmaz bir güzellik var sende,
Nasıl desem başka bir şey var sende,
Alım sende, işve sende, haz sende,
Sen ne tatlı sen ne şirin bir şeysin!

Nazlarına her kim olsa katlanır,

Ne çıkar ki artık dönsen ne çıkar,
Ne yıllar o yıllar, ne ben o benim.
Ne kaldı ki şimdi dünden aşikar?
Ne yıllar o yıllar, ne ben o benim.

Belki bir zamanlar bir fırsat vardı,

Zaman harcadı bak sevgimizi de,
O güzel günler hep kaldı geride.
Maziyi içerken kadeh elimde,
Yüreğim inliyor keman telinde.

Yeter ah kemancı çalma ne olur,

Karar verdim seni unutacağım,
Söz verdim bir daha anmayacağım.
Sanma ki sözümde durmayacağım,
Görürsün bak nasıl unutacağım!

Anılar peşimi bırakmasa da,