Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Yolları mı unuttun,
Dönmeyi mi sevgilim?
Kaç yıl oldu saymadım,
Görmeyeli sevgilim.

Uzadıkça uzadı,

Kalbimin atışı birden karıştı,
Saçı belden aşa iki karıştı,
Geçerken şöyle bir o ne bakıştı!
Feleğim şaşırdı, dünyam şaşırdı.

Sarışın üstelik masmavi gözlü,

Yanına kalmaz bu vedasız gidiş,
Bir gün bedelini ödersin elbet.
Gün gelir perişan, yıkılmış, bitmiş,
Dikilip karşıma ağlarsın elbet.

Anılar yakanı bırakır sanma,

Denize düşmüş aksinde yakamozun,
Sanki gözlerinden esintiler var.
Vurgunu bir başka bu sarhoşluğun,
Gönlümde bu gece ihtilaller var.

Uzun uzun bakıp seyre daldığım,

Dinlerken belki de ağlarsın diye,
Gözlerine yazdım ben bu şarkıyı.
Gün gelir hatanı anlarsın diye,
Vicdanına yazdım ben bu şarkıyı.

Maziyi anarken dinlersin diye,

Çalınıversin şu kapım,
İstemem mi sanıyorsun!
Ayak sesinde kulağım,
Beklemem mi sanıyorsun!

Yeter artık ne olur,

Sana olan sevgimi,
Sanma elde bulursun.
Gönlüne göresini,
Bulursun belki bulursun.

Ne söylesen yapanı,

Gözlerinden kalbe sızan,
Bende gönül yarası var.
Her bakışta coşup azan,
Bende derdin alası var.

Gülmüyor hiç yüzüm dertli,

Yalan dolanı hiç yok,
Doğru dersen onda çok,
Ondan enayisi yok,
Benim saftirik gönlüm.

Herkesi kendi bilir,

Benim yarim güldüğünde gül açar,
Başına çiçekli yazmalar takar,
Endamında bin bir türlü alım var,
Benim yarim hem edalı hem şeker,
Benim yarim hem akıllı hem güzel.