Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Ne zaman görsem hep içim titriyor,
Bir şeyler oluyor o anda bana.
Aklım şu başımdan uçup gidiyor,
Bir şeyler oluyor o anda bana.

Seviyorum seni diyemiyorum,

Yaşadığımız bu gizli sevdayı,
Bir tanrım bilsin, bir ben bir de sen.
Aşkla kurduğumuz pembe dünyayı,
Bir tanrım bilsin, bir ben bir de sen.

Bırak böyle kalsın böyle gizlice,

Bir gün bir süpriz yapsan,
Ansızın çıkıp gelsen.
Usulca yaklaşsan da,
Gözlerimi kapasan.
Kimim ben diye sorsan,
Gülüşünden tanısam.

Sözler verip verip bana,
Üstelik te dönmüyon mu!
Nasıl gitmesin zoruma,
Hiç Allah' tan korkmuyon mu!

Ne kadar da inkar etsen,

Bana neler yaptığını,
Bir görsen sen de ağlarsın.
Alev alev yandığımı,
Bir bilsen sen de yanarsın.

Ne dertlere saldığını,

Talihim elimden tutmuştu senle,
Her doğan yeni gün umuttu senle,
Yaşamak bir masal olmuştu senle,
Kaç ağıt yazdırdın bir gidişinle…

Şu gönlüm sevgine nasıl muhtaçken,

Zambaklar sen açıyor,
Sen kokuyor her biri.
Duygularım coşuyor,
Yılın hep bu mevsimi.

Gururun salmasa da,

Her şey birden oluverir,
Bir tek bakış buna yeter.
Davetsizce geliverir,
Aşk kalbe gözlerden girer.

Belli olmaz yer ve zaman,

Bir bardak suda fırtına kopardın,
Affetmem diyorsun, aşk olsun aşkım!
Gel göreyim dedim uzağa kaçtın,
Naz mı bu zulm mü, aşk olsun aşkım! ...

Nazım sana geçer diye bilirdim,

Ne desen inan boş kırık gönlümü,
Teselli edecek söz bulamazsın.
Kırılan kırılmış artık bir kere,
Sızlayan kalbimi avutamazsın.

Mevlamdan sonra ben bir sana taptım,