Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Madem ki çekildin kader yolumdan,
Artık hiç umrumda bile değilsin.
Bir değil bin defa pişman da olsan,
Sen artık sevgilim canım değilsin.

Desen de ''ne olur bir daha sına'',

Yüzüne bakmamam gerek,
Olmaz bunca iyi niyet.
Kapıyı açmamam gerek,
Seviyorum sen dua et.

Kıyamıyorum ki sana,

Unutamazsın sen de,
Ben denedim olmuyor.
Ölüm bir de bu derde,
Kimse çare bilmiyor.

Gelip geçse de yıllar.

Yılların yükü var omuzlarımda,
Alıp da göğsünde sen avut beni.
Şu yalan dünyanın son baharında,
Alıp da koynunda sen uyut beni.

Şevkate muhtacım, sevgiye hasret,

Sağ gözüm seğiriyor,
Geliyor musun yoksa!
İçim içime sığmıyor,
Uçuyorum bulutlarda.

Bir kapıdayım bir camda,

Gönlümün pınarında
Çağladıkça hislerim,
Seni nasıl unutur,
Nasıl unuttum derim.

Ömür geçip gitse de,

Günlerdir meraktayım,
Aramadın sormadın.
Ne geldin ne çağırdın,
Sevmiyorsun öyleyse!

Hey gidinin günleri,

Söndürdüm gönlümde aşk ateşini,
Bak döndüm diyorsun neye yaradı.
Kendine inandır şimdi kendini,
Sana inandığım o bir zamandı.

Diyorsun sesindi kulaklarımda,

Bir gerçek mi bu Tanrım!
Rüya mı görüyorum! ..
Mucize bu Allah’ım,
Yaşasın seviyorum! ..

Başka bir dünyadayım,

Bulutlara gizlenen,
Güneş gibi nazlısın…
Sevsen vize istemem,
Sevmeye sen var mısın?

Var mısın benle aşka,