Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Anılarım canlandıkça,
Duygularım hep kabardı.
Fırtınanın ortasında,
Kaldım sanki gemim battı.

İçim de sahil gibiydi,

Yalan aşklar yordu beni,
Artık sevmek istiyorum.
Daha henüz varken vakti,
Bir sevgili arıyorum.

Hatır gönül nedir bilen,

Gönlümdeki ateş sönmeden henüz,
Geç olmadan gelsen iyi edersin.
İçimdeki güneş batmadan henüz,
Geç olmadan gelsen iyi edersin.

Kırlarda çiçekler solmadan önce,

Kaçmasın tadımız sevgilim asla,
Gelecek günler hep böyle yaşansın.
Bitmesin bir ömür sürsün bu rüya,
Gülen gözlerimiz bulutlanmasın.

Araya ayrılık, hasret girmesin,

Denizler dağlar mı çıktı yoluna?
Yoksa dönmeye hiç niyetin mi yok?
O sözler yeminler yalan mıydı ya?
Beklerim beklerim gelen giden yok.

Her gün umutlarım tükendi bir bir,

Bilsen nasıl kahroldum,
Duyduklarım doğru mu!
Çok merak ediyorum,
Sahiden unuttun mu!

Öldüm öldüm dirildim,

Yaktıkça yakıyor kalbi ateşi,
Sevda dedikleri yoksa kor muydu!
Ömrün hep zehir mi dolu şişesi?
Bunun biraz orta yolu yok muydu?
Mutluluk bu kadar bunca zor muydu! ..

Bir gün sevindirip her gün üzeceksen,
Öyle seveceksen sevme hiç emi.
Hevesini alıp bir gün gideceksen,
Öyle seveceksen sevme hiç emi.

Ben de bir insanım bana da yazık,

Üstünden inmeyiz hiç bulutların,
Zirvesinde yaşarız mutlulukların.
Peşinde koşuyor tüm arzularım,
Zaman varken henüz sen de bana koş.

Bir dünya kurarız sevgiler açmış,

Seni her halin sevdirir bana,
Ne çiçek, ne yıldız tak saçlarına.
Ne giysen yakışır güzelim sana,
Çünkü sen doğuştan güzelsin zaten...

Ne ruj, ne de far gerekmez asla,