Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Belki bir gün çıkıp geleceksin ya,
O zaman iş işten geçmiş olacak.
Sanma ki sürecek hep aynı rüya,
Dönünce o kalbin kan ağlayacak.

Gelmez ki bir daha giden seneler,

Onca yaşananlardan sonra beni,
Yoksa bırakıp da gidecek misin! ..
Parçalara bölüp seven kalbimi,
Herşeyi bir anda silecek misin!
Elveda diyerek gidecek misin! ..

Gelemedin yollarına çakıldım,
Gözler ezik, sözler ezik, kalp ezik.
Gülemedim hasretinle yıkıldım,
Umut ezik, düşler ezik, kalp ezik.

Kursağımda kaldı bütün hevesim,

Hayalimden düşümden,
Seni silemiyorum.
Ne yaptın bana bilmem?
Galiba seviyorum.

Aklımdan çıkmaz oldun,

Ben saf köylü genci, sen şehirli kız,
Ne söylesen hemen kanarım demi.
Seninle bu sevda bence imkansız,
Ben kendi dünyamda kalayım emi.

Sever görünüp de kandıracaksın,

Bir zamanlar sevginle,
Dünyalar dardı bana.
Şimdi bitmez derdinle,
Eyvahlar kaldı bana.

Gizlice ağladığım,

Boyun eğdim bak sayende,
Duygularım çok incindi.
Diz çökerim hep önünde,
Hasretin aslan kesildi…

Destek alıp bunca yıldan,

Sürme çekmiş gözlere,
Saç düşmüş bel üstüne,
Yoksa Afrodit mi ne?
Görmedim böylesini!

Yanağında gamzeler,

Nasıl sevdin bilemezsin,
Ömrün geçer gülemezsin.
Süründürür, ölemezsin,
Güzel sevmek başa bela!

Kaş başkadır, göz başkadır,

Her mektupta bekle diye yazmıştın,
Yeter artık geldiğini göreyim.
Hepsinde de geleceksin sanmıştım,
Dön de artık sevdiğini bileyim.

İnan hala bekliyorum sabırla,