Sedai Kavrık Şiirleri - Şair Sedai Kavrık

Olsa da bu ömrün her günü bahar,
Sensiz geçecekse geçmesin ne var,
Çiçeğim de sensin gülüm de inan,
Sen gel de bahar hiç gelmesin ne var!

Hasretin gönüle doldu taşıyor,

Bu hasrete son noktayı,
Ben koymazsam sen koyuver.
Arayıp bul çal kapımı,
Ben gelmezsem sen geliver.

Bağışlarsan sevinirim,

Ne zaman göz göze gelsek seninle,
Her bakışın beni baştan çıkarır.
Dizlerinde geçen bir anla bile,
Ömrüm sınırsız bir anlam kazanır.

Baharı andırır yeşil gözlerin,

Sanki bir düş gibisin,
Sanki gecede bir ay.
Her halinle güzelsin,
Seni sevmek çok kolay.

Alım dersen fark sende,

Anladım ki canım beni,
Sensizlik çıldırtıyor…
Göremedim bu gün seni,
Canım çok sıkılıyor.
Hayalini kursam da,
Hiç yerini tutmuyor…

Otuz beş yıl uğramadın semtime,
Söyle aşk sen hangi cehennemdesin!
N’ olurdu kapımı çalsan bir kere,
Söyle aşk sen hangi cehennemdesin!

Bekledim durdum hep belki gelirsin,

Uzaktan uzağa sevdim hep seni,
Gel de şu gönlüme gir diyemedim.
Süsledin durdun da hayallerimi,
Bir türlü sevgimi söyleyemedim.

Seviyorken hem de taparcasına,

Simsiyah bir gece gibi,
Yanmıyor hiç ışıkları.
Öyle ıssız öyle boş ki,
Şu gönlümün sokakları.

Gelip geçen yok bir kimse,

Yaptıkların şu aklıma geldikçe,
İnan bana çıldırasım geliyor.
Para verip bir kiralık katile,
Tam kalbinden vurdurasım geliyor.

En saf bile inanmazdı öylesi,

Kötü gün göstermesin,
Ömrün sevinçle dolsun.
Hep duamdır bilesin,
Tanrım seni korusun.

Umutların bitmesin,