Seda Ahmet Şiirleri - Şair Seda Ahmet

Ey sevgili! sana mektuplar yazdım,
Bıkmadan usanmadan anlattım...
On yıl boyunca sensizliği,
Sensiz yaşadıklarımızı anlattım.....
Hasreti kadehlere karıştırıp,
Duvarlarda yumruklarımı kanattığımı,

Aklımda,kalbimde SEN.
Özümde,sözümde SEN.
Saklım da,saklım SEN.
Dünüm,bugünüm SEN.
Yarınlarım yine SEN.
Hayatın anlamı SEN.

Yok artık ben bende tükendim,
Dahası ben hayata yenildim.
Güç kalmadı bedende iflas ettim,
Yalan dünya sana yenildim! ...
Çok şey istemedim hayata dair,
Sadece mutluluk bekledim,

Anne ben geldim seni görmeye
Üzerimde mavi gömleğim
Sen maviyi yakıştırırdın bana
Senin için maviler giyindim anne
Biliyorum beni çok özlüyorsun
Rüyana ilk defa konuğum anne

Amed,im seni kana bulamışlar
Al kanlar içinde fidanlara kıymışlar
Yine anaları feryatlara salmışlar
Körpe canları toprağına koymuşlar
Bir yavruyu babasından kopardılar
Henüz kokusuna doyamadan

Severse adam gibi sevmeli,
Yürek büyük olmalı dağ gibi,
Dimdik durmalı yıkılmamalı,
Yükünü taşıyabilmeli sevdanın
Ateşinde yanmalı kavrulmalı!
Ama sevecekse yürek,

Bugün anneler günü oğul,
Sana geldim hasreti dindirmeye,
Her anneler günü çiçeklerle gelirdin,
Bugün ben sana çiçeklerle geldim oğul.
Nasıl bir yazıdır ki?
Analar evlattan sonraya kalsın,

Yıkıyorum dört duvara sinmiş karanlığı,
Acıyı,kederi siliyorum her köşesinden,
Bir adını silemiyorum,birde gözlerini,
Üstüme yıkılıyor duvarlar,yüreğim enkaz.
Hangi yana dönsem bana gülüyorsun,
Ben sana gülümsüyorum gözyaşlarımla

Merhaba kara gözlüm merhaba,
Ben geldim senden sonraya kalan,
Senden sonra nefes alan,
Merhaba göz ışığım merhaba!

Hayırsız anan geldi sana sarılmaya,

Beni benden aldın giderken
Kaybettim aklımı delirdim,
Dünya durmuştu gidişinle
Kalbim durmuştu ölmüştüm.
Nasılda anlamsızlaşmıştı hayat
Ve nasılda bırakmıştım seni