Seda Ahmet Şiirleri - Şair Seda Ahmet

Tüm maziyi unutup,
Yeniden doğabilmek...
Umutlara tutunup,
Hayata, yeniden;
Merhaba diyebilmek.....
Yeniden nefes alıp,

Şimdi sen gidiyorsun,
Bir anda sessiz,SEDA,sız! ..
Daha doymadan hayata,
Günahsızım,bu hayat acımasız! ..
Seni aldılar benden sessiz sedasız.
Bense kollarım bomboş,

Yıldızlar altında uyumak istiyorum.
Yıldız parlaklığı umutlar içinde
Yaralarımı sarmalı yarınlarım
Ben daha ağlamak istemiyorum.
En parlak yıldızı seçtim kendime
Hiç sönmesin diyorum hiç sönmesin

İçimde Fırtınalar kopuyor,
Sensizim yıkılıyorum.
Rüzgarda savruluyorum,
Yanlızım korkuyorum,
Ve çok üşüyorum! ...
Çöllerin ortasında,

Bu sabah sen geldin başucuma,
Öptün yanağımdan günaydın dedin
Hayır bunu yaşadım,biliyorum
Sarıldım,kokladım hayal değildin!

İliğime,kemiğime ruhuma işledi

Son çektiğin resmin yakışıklım,
Ben nasıl dayanırım,nasıl?
Resmine daha hiç bakamadım....
Dahası sensizliğe hiç alışamadım...

Sana geleceğim bugün görmeye,

Her nefeste içime çektiğim
Ciğerlerimi dolduran
Hava mısın?
Çok havalanma
Havan batsın....
Aldığım nefes kadar,

Her şiir bir sevda yı,
Anlatır...
Bir ayrılığı,bir isyanı,
Yani hüznü,yani beni,
Anlatır.....
Bir elde kalem,

Seni arıyorum karanlığın içinde
Sen beni karanlık bir gecede,
Sisli bulutlar çökmüşken,
Kapanan yollarda,
Kaldığın o yerde,
Yıktın yaktın kül ettin.

Sensizliğe mahkumdu yürek,
Ve...
Dayanmalıydı,Alışmalıydı,
Güzelliğini,paylaşmalıydı,
Oysa....
Ayrılığı yazan kaleminden,