Tarihler yazdı yinede yazacak
Türk unutmadı unutmayacak
Ceddini, şehidini hep anacak
Bu bayrak semada dalgalanacak
Doğru ol, dobra söyle
Kelamında selamında öz olsun
Öz olsunda söz olmasın
Bahçemdeki çimlere düştü
Sarı gülün hüzünlü yaprağı.
Çiy taneleri sıralandı
Kristalleşmiş yürekten
Kırılan parçalardan…
Ahmetler, Selimler, Abidinler, Ferhatlar,
Hepsi birer Mehmetçik, burası Asker Ocağı
Doğduk büyüdük, yedik aşı, azığı.
Vatana hizmet dedi, uğurladı ana kucağı.
Biz böyle gördük atamızdan,
Bir sonbahar akşamında
Akyaka’ya uzandım biraz.
Gök mavi, deniz türkuaz.
Martılar sessiz,
Bir sevda var yüreğimde
İçinde pınarların aktığı
Ayın selamladığı
Özlemiştim… Düşümde hasret giderdim seninle.
Bir martı kanadında geçtim köprüden, Anadolu’dan Avrupa’ya.
Boğaz yolunda Sarıyer’in börekçisi ağırladı kahvaltılarda.
Gezdim dolaştım; Emirgan’ı, Tarabya’yı, Telli Baba’yı.
Rumeli Kavağı’nda;
Sen ki milletimin kanının üzerindeki hilal
Kâinatın varlığının sembolü yıldızınla al
Dökülen kanlarla doğan medeniyete helal
Türkün göklerindeki sembolü olarak kal
Kan hayatla ölüm arasındaki köprü
Gökte yıldız, yerde kan
Ey Hilal dayanamadın
Kana yıldızla düştün
Şimdi gökyüzü yerin
Ceddimden yadigârsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!