Bekle dedin giderken
Bekledim gelmedin ama bekledim
İlkbaharın yazı beklediği, suyun aktığı gibi
Yokluğunda da hep sevdim seni
Bahar gibi, yar gibi, su gibi…
Yanımdaymışsın gibi konuştum seninle bekledim…
Gittiğin o yerde
Sisler kaplayabilir çevreni
Hüzünler sarabilir etrafını
Göremeyebilirsin
Korkup ağlarsan
Gitme kal deyişim
Güneş her akşam batışında;
Kimi gün hüzünleri,
Kimi gün güzellikleri
Saklayarak
Batar.
Ben hüzünlerin şairi,
Yalnızların rıhtımıyım.
Üzerime yürürken
Acılar ve kederler,
Akan gözyaşlarıyım..
Biz seninle çıktık bu yolculuğa
Menzili olmayan
Sevda selinde sarhoştuk.
Delice akan ırmaklar gibi
Her bir koldan ama ayrılmadan
Hep birbirimize aktık,
Sevmiştim bende seni deliler gibi
Görmüştüm hep seni güller gibi
Koklamıştım seni sümbüller gibi
Dağların arasından yolumuz,
Çamların kokusunda yolumuz,
Buram buram Türkiye’miz,
Bir diyarı cennet yurdumuz.
Alabildiğince ormanlarımız,
Yar küsmüş gidişte..
Gitme kal diyemeyen serseri âşık
Gönül gözünde bulutlar geçişte
Birazdan çakacak şimşeği bekleyen
Yarılacak gökyüzü sanki içindeki fırtına
Sevdam, umudun yok oluşuna,
Giden süzülüşte bir gemi.
Umutsuzluğunu kaybetse de,
Gönüllerde derin ummanlar..
İçinde girdaplı iç çekişleri,
Günceydi tuttum
O geride kaldı
Ben yürüdüm
Hiç durmadan yazdım
Sayfalar yoruldu
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!