Sebahattin Kömürlü Şiirleri - Şair Sebah ...

madem ki
yaşıyoruz
sevgiden
sevgiliden ayrı

varmı bundan daha büyük

Her şey
Boş geliyor
Uzansam ellerim
Yıldızları
Tutacak
Da

Her halde anlamıştı anlamadıklarını.
Neydi bunca zaman anlayamadıkları…
Da şimdi analmış gibi kendi kendine ca ¬- ka atıyordu.
İşte bu aşamada yeniden düşünmeye başladı.
Anlaşılan veya anlaşılmayanlar neydi?
Onun yıllardır anlamadığını sandığı anlaşılmaz olanlar neydi?

dünya bu ya
bu dünyada
ne isa ya yarana bilirsiniz
ne de musaya
bunun böyle olacağını bildiğiniz halda
bir sürü uğraşlar verirsiniz boşuna

Hasret bu insanlar güneşe,
Hep ay ışığında yürümüşler,
Sigara dumanları ciğerlerin de…
Açılmamış kitapları neylesin raflar,
Laf, laf
Laflar

yoksulluk
bir öğlen aç kalmak
ya da
akşam aç yatıp
sabah aç aç yeni bir güne başlamak değildir

İşte bu kadar
Bu kadardı kararın kararı
Bu kadarla kalmayacaktı ki
Sızıntı
Sızdı
Sızdı

İnka
Mutluydu
Atlarıyla, davullarıyla
Sevinçleriyle, yaslarıyla
Tanrılarıyla…
Mutluydu İnka

dolmuyordu
dakkaları dolduran saniyeler
dağlarda
sarardı çiğdemler birer birer...

kimi göz de yaş

umut dağlarına baltalar girdi

devrildi tüm çamlar gör birer birer

keklikler uçtu
tavşanlar kaçtı