Sebahat Sevinç Ütük Şiirleri - Şair Seba ...

Sebahat Sevinç Ütük

Güneş, unutulmuş bir taş gibi
yuvarlanıyor gökyüzünün terkedilmiş sokaklarında.
Kim hükmedebilir ona,
sanki bir yüreği varmış gibi?

Bir rüzgâr eser,

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük

Griler İçinde

(Melekler, Eksikler ve Annemin Sesi)

Annem bazen derdi ki:
“Senin baban bir melek, yavrum.”

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük

Bilseydim
Dile kolay gelen,
Sana ne kadar zor gelirdi?
Bildim mi?
Bilmedim ki.

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük

her annenin harcı değildir hamuru
yıkamaz ellerinden
çocukluğunu çıkacak diye
sonra
gençliğiniz üzerine köprüler kurulur
eli kalem tutuyorsa sabır

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük


Nûruyla gelen, selâmetiyle gider...

Mecnun’u herkes iyi bilir
Ya Leyla’yı?
Dinlersen anlarsın iple çektiğim zamanlarda

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük


Usumda saf bir düzen teşkil etsinler,
Var olsunlar, ilk mektepte rahatça büyüsünler.
İnsan olmanın gerekliliklerini öğrenirsin,
Fakat yüreğimde kusursuz bir duruşu
Asla öğrenemezsin...

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük

Yan yana nasıl duruyoruz biliyor musun?
Şu an
Şu saniye
Şu dakika
Bugün gibi
Sen yanarken ateş pahasına

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük


Ve…
Bir gün batımı sustu yine,
Bir bulut saklandı uzaklarda.
Ben ise, ellerimi açtım,
Bir damla yağmur için,

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük


Bilmem adından başka bir isim.
Tanımam. Görmem.
Bilmem; yaşamakla,
Yaşıyor muyum?
Evet...

Devamını Oku
Sebahat Sevinç Ütük

daha ilk gördüğünde,
otuzlarına yakınmış,
küçük dilini yutacak kadar
çok korktuğunu
henüz yeni öğrendiği
küçük dilin olduğunu

Devamını Oku