Satıyorum Şiiri - İsmet Aci

Gözyaşı dünyasının bekçisi bir garip,
Avundu durdu senelerce,
Karnında ki guruldamaların biteceğini sanarak.
Baktıkça gökyüzüne, isyanından. utandı.

Ona verilen bu dünyalık bu kadardı,
Fazlası kaderinde yoktu ki o, da bulsun.
En iyisini büyükler bilmez miydi?
Haklarında ki iftirasından utandı.

Terledi sildi, hak hukuk bildi,
Sabri Eyüp’ten kaderi yaradan dan dan bildi.
Saç beyazlaştı, güç tükendi,
Aynasına baktı, yaşantısından utandı.

Kör değildi aklı vardı, öyle demişti birleri,
Gün görmemeye yaratılmıştı gözyaşının bekçileri,
Eğildi toprağa kadar dik duran beli
Kaderimi satıyorum dedi, çektiğinden utandı

İstanbul