Sandra Şentürk Şiirleri - Şair Sandra Şe ...

Bir âşık nasıl ki maşuk'undan umudunu kesmek bilmezse, bir kul Hâk'tan umudunu nasıl keser ? Veya Hâk kuluna nasıl yüzünü döner? Hâk kulunu nasıl sabırla beklemez ? Bilinsin ki nasibe giden tek kapı yoktur ; bin kapı vardır ancak insan aciz varlıktir ki tek kapıya çalar ; açılmaz ise o kapı, beklemez ; çoğu zaman Hâkk'a yüz çevirir ve hem iç dünya hemde dış dünyayla bağlantısını koparır . Siz hiç işittiniz mi Rabbin ya benim sabırsız kulum ; sen sabrı bilmediğin için ben sana kapılarımi kapattım artık kapımı çalsan da nafile dediğini? Diyebilir mi ? Demez diyemez . Ancak kul semanın kapısı bir kez ona açılmadı diye isyankar ruhlu olur ve der ki " Ya Rab ! Ben Senden umudu kestim sen dualarımı işitmiyor halimdeki perişanlığı görmüyorsun . " Bunu bir kul diyebilir mi ? Elbet diyebilir. Âşık maşuk uğruna yanmadıkça ; maşuk onu nasıl duysun feryadıni ? Nasıl itimat etsin sözlerine ? Zaten Maşuk aşığın gönlünü görmez mi ? Aşk öyle birşeydir ki sessiz değildir; ben buradayım diye bağırır! Onun sesini kisamazsiniz ; aşkın üzerinde hiçbir kıyafeti yoktur o'dur ki ; çırılçıplaktir . Siz ona kalkmış kıyafetler uydurmaya çalışıyorsunuz ; binbir türlü kılık ...
Sizin ona diktiğiniz kıyafetlerin hiçbiri ona uymuyor. Zaman zaman yürekleriniz inciniyor ; sökük bir kıyafetiniz varsa hemen terziye götürüyorsunuz ; ona diyorsunuz ki bu söküğü diker misin ? Karşısında cüzi bir ücret ödüyorsunuz yani bir bedeli var değil mi ? Terzi size ne diyor ? " İşlerim çok yoğun; bugün bu işi yapamam sen yarın gel " ve siz de kıyafetinizi bir günlüğüne terziye bırakmış yani emanet vermiş oluyorsunuz inanciniz var ; bugün dikmedi ama terzi yarın kiyafetimi halledecek. Niçin? Çünkü terzi size söz verdi ona inanmayı siz tercih ettiniz. İnanmadiginizi düşünecek olursak ; bu terziyle mi ilgilidir sizinle mi ? Terzi dürüst; çalışkan bir adamsa zaten sözünü tutacaktır ve siz ona kıyafeti emanet bıraktıniz yani bu iş sizden çıktı. Eğer içinizde en küçük bir şüphe olsaydı kıyafeti ona bırakmaz ve başka terzi arayışına girerdiniz değil mi ? Ancak yüreklerde şüpheye yer varsa ; hangisine gerçekten güven duyabilirsiniz ki?
Rabbe incinen gönlünüzü teslim etmediğinizde nasıl onun ışığı yüreklerinize dokunsun diye beklersiniz? Siz o terziye güvendiniz ; kıyafeti ellerine teslim ettiniz emanet verdiniz ; peki Rab'be nasıl olur da güvenmezsiniz? Rab duaniza cevap verdiğinde bu sizden neyi eksiltiyor? Siz de Rabbe maddi bir karşılık mi verirsiniz yoksa maneviyata daha çok mu yönelirsiniz ? Onun huzurunda eğilmez misiniz ? Bir aşık niye sever maşuk'unu ? Sevdi mi maşuk ona kalbini açmadan da sever ; ancak maşuk kendisini aynı aşkla sevdi mi bahtiyar olur . Siz zannediyor musunuz ki maşuk aşığın sevgisi olmadan eksiktir ? Hayır gönlünde aşk olmayan âşık eksiktir .

Şahsıma aittir

Yalnızlık dediğin nedir ki ...
Caddelerin kalabalığı
Sokakların ruhsuzluğu mu ?
Yoksa o caddelerin kalabalığında yalnız bir yüzü aramak mı?
Gölgeler siyah bulutlar gibi şimdi
Yağdı yağacak...

Yaralı kadınları sevin diyen şairin eline, verin iki yara kabuğu ,
Otursun sevsin ..
Sevmeyin yaralı kadınları kardeşim...
Beceremiyoruz işte ..
Veya hitap etmiyor yürekçemiz yüreğine..
Kadın yarasını seviyorken,

Sevdim inan çok sevdim seni...
Ama artık incinmeye gücüm kalmadı...
Artık anladım üzerinde yürüdüğüm bu kaldırım taşları senin yüreğinden daha yumuşak...
Yağmur ; şemsiyemi yanima almadigini gördüğünde daha az yağıyor...
Sokak kedileri yalnızlığımı görüp dostça yaklaşıyorlar....

Beni sevdi diyebileceğin anılar bıraktım sana ; ama sen bana beni sevdi diyebileceğim hiçbir anı bırakmadın ; öyle birşeydi ki bu ; sanki yaşam ünitesinde tek başına yaşam mücadelesi veriyordum ; neden bilmem senden gelmez diye umudumu kestiğim anlarda bile yine seni bekledim ; ve sen o yaşam ünitesinde hayata dönmeye çalıştığımı bile bile hiçbir zaman hayatta miyim yoksa bu savaşı kaybettim mi diye aklına dahi gelmedim. Ben son nefesime kadar yine seni beklerdim biliyor musun ama beni biraz olsun sevdiğini bilseydim. Nefesimi kestin ve kendi ellerinle yok ettin beni oysa sanmıştım ki ; gelir elimi tutarsın ve ben hayata dönerim ; nefesimi kesmek isteyecek kadar sevmediğini bilemezdim üzgünüm . Ben beni defalarca incitmene rağmen gelirdim oysaki gelmiştim de ; sen o yaşam ünitesinde tek başına olsan ve beni beklesen ben gelirdim çünkü sen beni öldürmüş olsan da hiçbir zaman düşmanım olmadın . O zamanlar seni seven bir kız vardı evet ama inan bana o artık yok belki benim bedenimde yaşıyor ama aslında o yaşamıyor o sevdiği bir insan tarafından öldürüldü. Senin kalbin öyle kötüymüş ki sen o yaşam ünitesine beni merak ettiğin için değil ancak benim ölüp ölmediğimi kontrol etmek ve hâlâ yaşıyorsam nefesimi kesmek için gelebilirmişsin. Lanet olsun böylesi sevgiye diyor ve konuyu burada noktaliyorum. Keşke senin dirinle konuşacağıma senin diri ama ölü kalbinden yıllarca bir sevgi bekleyeceğime ; mezarlıktaki ölülerle konuşsaydim ; hatta kalbimi oraya gömseydim ant içseydim kimseyi sevmeyeceğime....
Bir gece bir toprak kazdım ve oraya ; seninle olan anılarimi ; sevgisizliğini ; umutlarımı ; ve bu lanet sevgiyi herşeyi gömdüm senin ruhun bile duymamıştir .

Şehirlerin yıkıldığı bir zamanda
Gel !
Gel yani başıma....
Çök dizlerinin üzerine işte orada...
Çök ! Çekinme dök gözyaşlarını...
Eğer gelirse gözlerinden bir yaş

Bir vedaydı bu yağmur kokan bir bahar mevsiminde
Bir veda ki kelimelerle anlatılamayan...
Cümleler kifayetsiz,öyle boş ve öyle ıslak ki sokaklar
Düştüğü yeri yakar mı bir kıvılcım ?
Oradaki saadeti o masum ama dünyalara değer tebessümü soldurur da
O baharda çiçekler döker mi yaprağını koparmazsan

Zamanın ötesinde bir sen vardın birde ben..
Sen bana hayatı sevdiren, şen şakrak, acılarla bile dans eden deli dolu ; yağmurda ıslanmasını seven çocuk ruhlu bir kadın
Ben ise rotasını kaybetmiş denizin ortasında kalmış bir kaptan
Uzaklardan bir yerde yoluma görünen güzel bir ada sakin ve huzurlu...
Mutlu insanların yaşadığı bir sahil kasabası
Sokak sokak gezdiğim sen ve işte sen oradasın

Şimdi çiçekleri düşünüyorum.
Zambak çiçeklerini
Şu senin çok sevdiklerin var ya hani
Bana benzettiklerin
En yüksekte ıssızlıkta açan çiçekleri

biliyorum duymak istediklerin bunlar degildir
o yuzden zafer saymistim zamansiz gidisini
oyle ya sen ondokuzunda koca bir kadindin
oysa ben seni tum yalanlardan daha cok seviyorum
zooor, zor kadere emanet ettim seni
sen benim kor dugumum