Sandra Şentürk Şiirleri - Şair Sandra Şe ...

" O" dedi yutkunarak." O bana hiç çiçek almadı , kırılan gönlüm bile öyle sessizdi ki kırdığının dahi sesini duymadı belki de duydu ancak kırdığını tamir etmeye uğraşmak hiç içinden gelmedi . Hâlbuki birkere olsun ; kendimi onun için kıymetli hissetmek isterdim ; birkere de ben çiçeklere kıyamam ki alıp hediye edemem demesin ; ben senin tek bir gülüşüne bütün çiçekleri ayağına getirebilirim " desin . Belki mutlu olurdum. Artık belki diye birşey de yok oysaki ; şimdi mevsimi değil çiçeklerin öyle ki bu aşkın mevsimi de geçti ; belki o çiçekleri bana almadı ama başka bir kadına alır ; yada ne demeli nasıl düşünmeliyim bilmiyorum ki ; belki çiçek sevmediğimi düşünüp almamış olabilir diye kendime yalanlar söyleyip kendimi de aldatabilirim elbet; ama o bana çiçek sevip sevmediğimi bile hiç sormadı ki ; hangi çiçeği sevdiğimi bilsin ..
Ben gerçekten de onun çiçeklere kıyamadiğina inanacak ve içimden bu yüzden ona birkez daha hayranlık duyacak kadar çok masum sevmiştim onu oysaki ta ki benim duygularımı incitene kadar Dalındaki çiçeği incitmek istemeyen beni de incitmez zannetmiş olabilirim"

Şahsıma aittir

Bu güzel çocuklar ölmedi!
düşlerinden vuruldu !
O çiçekler solmadı
Açmakta; başka baharlarda !
Eğer o uçurtmalar hâlâ uçmadıysa gökyüzünde
Orada sabahları çocuklar uyanamıyordur !

Bu güzel çocuklar ölmedi!
düşlerinden vuruldu !
O çiçekler solmadı
Açmakta; başka baharlarda !
Eğer o uçurtmalar hâlâ uçmadıysa gökyüzünde
Orada sabahları çocuklar uyanamıyordur !

"Diğer tarafın da seni aynı derinlikte sevdiğinden emin olana kadar derinden sevme, çünkü bugünkü sevginin derinliği, yarınki yaranın derinliğidir."

~ Nizar Kabbani

Ürkek, savunmasız sevgiye muhtaç bir kuşu andırıyor gözlerin
Sen şimdilerde neredesin sevgilim ?
Yalın ayaklarınla gel düşlerime , inanılması güç bu peri masalımıza
Çırılçıplak gel ruhunun siyahlıklarından arınarak
Ruhunla bak bana yalvarıyorum
Gözlerindeki o çırılçıplak çocukla bak !

"Sen hiç sana ihtiyacım var demedin ki deseydin ; diyebilseydin gelirdim sana ; bir ölüm durdurabilirdi beni sana gelmemem için
ona bile direnirdim ; dünyadan göçerken gördüğüm son yüz sen ol isterdim. "

Sanırım ben..
Babamın yerine koyabilecek birilerini aradım hayatımda
Bulamayınca da vazgeçtim aramaktan ..
Yitirdiğim çocukluğumu; kendinden bile hazine gibi gizlediğim ruhumu aradım durdum önce içimde sonra başkalarında.
O çocuğu buldum da onu sevecek kimseyi bulamamışım geriye bakınca.
Ben bir babanın şımarık prensesi olamamışım hiç

Hey orada kimse yok mu hey...
Kalbimi gören duyan anlayan birileri yada biri...
Nasıl bir kapı bu sanki çelikten mi hep ? Oysa içeriyi açmak bu kadar da zor değil..
Nasıl görmezler o çocuksu yüreği o sımsıcak ruhu ? O dinginlik o huzur....
Denizlerim diyorum aslında köpük köpük değil; dalgalar hırçın değil hiç yok hatta ....
Benim kızgınlığım çok başka ....

Benim yerim deniz…
Çünkü orada bir taş yok, bir iz yok.
Kimse gözyaşı döküp pişmanlık yaşamaz.
Kimse başında yük hissetmez.
Orada kimse ayak basamaz.
Orada kimse sana geç kalamaz.

Eğer birgün gidecek olursan
Can havliyle bendeki umutsuzluktan kurtulmak istiyorsan durma !
İçindeki sevgiden şüphe et o zaman ve bende de sevgi arama saat o dakikayı o saniyeyi vurunca ...
Beni sonsuzca derya gibi sevemeyeceksen Deryandan bana sadece bir yudum su vereceksen verme hiç boşver
Beni gök gibi sevemeyeceksen
Göğünde uçmamı istemeyeceksen