Sana ihtiyacım var Şiiri - Turcan Durmuş

SANA İHTİYACIM VAR

Sensizken ben, Güneşin bile erişemediği,
ışığın unuttuğu kuytu bir köşede kalmış gibiyim,
Zamanın durduğu, gölgelerin bile donuklaştığı bir yer
Bir çölün kavruk dudakları gibi çatlar sensizliğim,
her bir çatlakta adın yankılanır....

Her kum tanesi, adını fısıldayan bir haykırış olur,
Yokluğun bir taş değil,
koca bir dağ gibi çöker omuzlarıma,
sensizlik nefesimi kesen,
Sanki her soluğumda,
gittikçe ağırlaşan bir yüktür bedenime,
Ruhum, kanatları kırık bir kuş gibi
çırpınır durur sana doğru uçmak için,
ama zincirlerini bir türlü koparamaz,
her çırpınışında daha çok yaralanır.
Sana ihtiyacım var;
sesine,
dünyayı yeniden var eden gülüşüne,
içime işleyen o nefesine.
sana ihtiyacım var...…

Çünkü senin gelişin,
yarım kalmış bir ömrün en büyük dileğidir,
Bitmemiş bir şarkının sessizliğini bozan
son notadır gelişin,
Sen yokken dünya bir sessizliğe bürünür,
Yıldızlar bile kaybolur gökyüzünden.
Ben Her gün, adınla açar gözlerimi,
Ve her gece, adınla dalarım uykulara,
Bazen rüyalarımda bulurum seni,
İşte O an, zaman durur,
her şey anlam kazanır.
Sana ihtiyacım var,
sesine,
gülüşüne,
Sana ihtiyacım var;
içime işleyen o nefesine.

Eksik bir tablonun
en canlı rengi gibidir gülüşün,
ruhuma düşen gökkuşağı.
Sana doğru uzanan ellerim,
havada kalmış bir dua gibi,
Kavuşmayı bekler
hadi gel,
hadi gel...
Sana ihtiyacım var,
sana ihtiyacım var...