Samet Koman Şiirleri - Şair Samet Koman

İki gözün arasında şimşekte çaksa
Yıldırım düşse de yüreğine, âşık, âşık olmayacaksın
Sadece ve de muhakkak seveceksin

Aşk tutsaklık, aşk kurbanlık, aşk, aşk tutku
Bilinci kilitler âşk, âşık olmayacaksın

Vakti baharında gül deremedim
Sarıp sarmalayıp yâr diyemedim
Yüreğine aşkımı nakşile koydum
Sevgisiz sarayda, zor diyemedim

Gönlünden esseydi sevda rüzgârı

Dünyamın her dönüşü,
aşkından nefes alan şiir senfonisinden
O gülüşün yakıyor güneş bahçelerinden
Hele o gözlerinden süzülür eşsiz deryalar
Kapılıp gidiyorum eriyor mu dünyalar
Bulunmazın peşinden ebedi sonsuzluğa.

ÇALINMADAN KURTULMAK İÇİN

Büyücü vs vasıtası ile insanların çalınıp çeşitli işlerde kullanılmasının önüne geçmek için ( gördüğümüz rüyadaki, kabustaki şeklimizden daha canlı bir şekilde görüntümüz kullanılarak insanın bu tür hali ile yapabildiği türde işlerde daha fazla his ve duygular kullanılarak kullanılıyormuş):

İnsan daha önce yaptıklarından soğuyor, yeteneği azalıyor, unutuyor, istemiyorsa, kapasitesi git gide azalıyorsa, baştan başa nazara uğramış linç edilmiş gb ise, vucudunun çeşitli yerlerine birden ağrı giriyorsa, gözleri yapış yapış oluyor ya da karıncalanıyorsa, kafası ağrıyorsa, durup dururken hıh lamalar oluyorsa, boğuluyorsa, kendi düşündükleri eskiden düşündüklerinden kendi prensiplerinden çok farklı ise, silueti ya da tabiatı, hatta konuşma şekli başka birilerinde gözüküyorsa, birden bire uyku bastırıyor ise, bazen içinde farklı seste duyabilir hatta tokat yemiş, aşağılanmış, istismara uğramışta gözükebilir, insanın yüz yapısı kendi asıl yüz yapısına göre değişiyorsa... insan çalınıyor demektir. ( Artık kararmış, hamurlaşmış gb... doğan bebekler anne karnında iken çalınmış ya da müdahale edilmiştir.

İnsanlıkta bir cana, bir dünya değer
Yıkım yıkım yıkılasın zalim keder
Zulüm sevgidir, ölüm, özgürlük meşalesi
Gökler karanlığın sesi, toprak ölüm mavisi
Göğün kara toprak ola karanlığa gömülesi

Karanlık bir gecede
zifiri karanlık, hava ayaz mı ayaz
Nasıl düştüm bu hale, ten ateşler içinde
yüz bembeyaz!
Amâ insan misali evhamlı bu gecede
bir ıssız semtindeyim bir kentin.

Sağa sola bakıp da gönüllere akmayasın
Aman derse kulak ver, yoksa cefadır hakkın

Sözel dersi iyi dinle, konuyu bir de hayal eyle
İyi anlatmasa uyar şöyle, bu senin hakkın, söyle.
Aman derste akasın!

Yok olan dünyamın eşsiz tek gülü
Bahçemde bitmeyen hasretin gülü
Sensiz geçmezken rüyamın tek günü
Sevginsiz yokluk, bedensiz ruhum
Tümüyle sitemle dertlerle dolu

Beni candan usandırdı, yar cefadan usanmaz mı
Gökler yandı ahımdan, murad mumum yanmaz mı

Hastasına hep deva diye derdi lütf eden canan
Niçin bana derman sunmaz, beni hasta sanmaz mı

Pırıl pırıl bir gün yine sessizliğe gömülürken
Yıldızlı siyah örtüyle bir gün daha kapanıyor
Bazı fısıltılarda, tüm hızıyla gün yeni başlarken
Aldanmayın diyerek, bu kalp yine olmaz diyor

Benliğimi kuşatan karanlık sonsuzundan