Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Rabbim,kopar şu batıl sevgileri yüreğimden.
Su serpişsin üzerine,soğusunlar aniden.
Kazanayım sağlamca rızanı,en güzelinden.
Tam o zaman kurtulurum,sevgi nankörlerinden.

Rabbim,ışıldat girdaplı,balçıklı karanlığımı.

Mektuplarının arasına dizdim kuru gülleri.
Kokuları birbirine karışınca ayaklandırdılar yüreğimi.
Bir de gül esansı döktüm sardı satırların içini.
Zarfı açtığımda kokular karşıladı hevesle beni.
Kurumuş güllerin kokusu hatıra duygular gibi.
Katları dillenseydi kaç kez içime çektiğimi?

Gözlerinin dehlizlerinden geçtim bir dakika.
Kuytu bir köşe değildi,dar ve uzun sokaklar
Sağlı sollu serpilmiş umuttan mahzenler.
Karanlıkları aydınlığa kavuşturacak fecirler...

Kışın zemherisinde bekledim durak kırk gün.

Patiska lekelenmiş,çıkmaz boya değmiş yüzüne.
Temizlenmez bulaşır her yerine iner derine.
Rengi matlaşır,pak hali kalır mazilerde.
Gözlerim ilişecek hep bu bulaşan lekeye.
Kendime mi kızayım,patiskaya leke değdirene mi?
Mukayyet olup sermemistim hiçbir yere.

Geçmişe gitseydim özlemli lise yıllarına .
Gözlerimi kaçırır mıydım senden acaba?
Başımı eğer miydim kıpkırmızı yanakla.
Seni gördüğümde sarar mıydı tüm benliğimi heyecan.

Koridorda seni gördüğümde saklanır mıydım

Lütfen!
Gözlerimi alır mısın yanına?
Gece ve gündüz ilerlediğin her yolda,
Muhafızın olmak istiyorum kuytu karanlıklara.
Engellerdeyse tutup çıkarayım aydınlıklara.
Güneş gözüne batanda,siper olurum ışığına.

Yeşertiyor tohumdan ormanlar.
Bağ yapıyor ekiniyle topraklar.
Büyütüyor suyuyla nehirler.
Kurutuyor ışınıyla hasatlar.
Bahşediliyor bize lütuflar.

Sevdana itikâftaydım yirmi dört saat mesaide.
Tecrit ediyordum seni; Ahmet'lerden,Mehmet'lere...
Kelamların mukaddesti yildızlanırdı zihnimde.
Fesahatla yaklaştım,dil ikrarda kalpse tasdikte.
Mahir Sen,yara açtın sinemde burhan sözlerle.

Malikiyim bu hatanın,çürümedi mi kemikleri?
İskeletiyle çıkar karşıma,korku verir anıma.
Gölge olup takipte,hatırlatır hemen çileleri.
Derin,etin,organların mefta;yoksa vahlar başıma.

Yılların zindan oldu,güneşin zemheriye uyudu.

Manalar nehrinin dalgıcı,gel yine dal.
Nereye daldığını bil,yüzünü feraha çal.

Her baktığım yerde neden sen varsın?
Söyle bana,bu kadar sen olamazsın ?