Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Sen şimdi nerdesin ve kiminlesin.
Kimin hayellerine süs verirsin...
Kimin düşlerinde ve sözündesin...
Yandım , ben çokkk yanarım...

Bir günahım mı var ey yüce Rabbim,
Ben,sadece tuvaldeki resim.
Ressam nasıl nakş eylemişse...

Bir suçum mu var sayın Yargıç.
Ben,sadece yönetemeyen duyguların esiri.

Ey mavi,nerede dalgalarının serinliği.
Ey vapur,hani saadet nidaların.
Ey yeşil,yok gölgelemelerin.
Ey kahverengi,hayır kucaklıyamıyorsun.
Ey sarı,ısıtamıyorsun.
Ey ötüşen,cıvıldayamıyorsun.

Yolun mu şaşırdın ey yolcu!
Yoksa misafir misin bu hana?
Kalıcı yerleşke mi istiyorsun?
Hatıralar mi yönlendirdi seni bana?
Ah ah ah ki ah yolcu,yorgunsun.
Dinlen,yormuştur bunca yol seni.

Zaman,afaki meşguliyetlerle mükerrer halde.
Temkinli olunmalı sona şafak saymakta.
Cihan cazibesi serüvenler peşinde.
Ömür heder olmadan uyanmak gerek.

Mücrim,intizarı bırak bir an istiğfara bak.

Anadolunun akşam zümrüdü,şemsi envarsın günlere.
Tek bana muazzez değilsin,cevâhirsin iki evrene.
Mebden meâda mesken izzetin ve ecmeli çehre.
Kalbe ve ruha münevver,şifadar hadiseyi bedeniyeye.
Şehlâm,miski anber ömrü zâil ve ömrü sâniye.

Edremit'in kadim bahçelerinin ecmeli.
Efsunkar halinle mest ettin yürekleri.
Güzide renklerinle gönülde mahperi.
İltica eyledin bağrıma yareyi dilli.
Nevruz bakışlım,endamın şayikayı nafi.

Düşünüyorum,sevdiğim kadar.
Korkuyorum,mutlu olduğum kadar.
Umutsuzum,beklediğim kadar.
Biter diye endişeliyim,devam etmesine rağmen.
Bedenimde bir sızı var,içimdeki uçuşanlara rağmen.
Gözlerim buğulu,ışıklar saçtığı kadar.