Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Söyleyecek kelamın yok değil sessizlik.
Aslında tüm yollardan gelen yorgunluk.
Netice bellidir artık derince suskunluk.
Oysaki daha önce akmıştı oluk oluk.
Sonra farkedince önünde hiç set yok.
Salmadı kendini,gereksiz seyreden çok.

Halamlar,kız mı okutacaksın sülalede hemde ilk?
Teyzemler,olmaz namus söz konusu aşirette bil.
Dayım,enişte sorumluluk oldu kemikte ilik.
Amcamlarsa,pişman olacak bekle;zamanla bu dil.

Dere mahallesi sustu,baktılar ben ve babama.

Kokusuz çiçek bekleyecek helalini.
Yanlış yapmayacak bir ömür geçse dahi.
Bakacak hep doğru ve doğal olana.
Küllerinden doğup savrulmayacak eğri yola.
Hak ve hakikat rehber ona,kalmaz dona.

Dur lütfen öyle!Bırakta bakayım gözlerinin içine.
Konuşma tek kelime,gözlerin konuşuyor benle.
Beni ilk gördüğünde,bakakalmış sonra haber salmış yüreğe.
Ben de pek beğendim,söyle sen de bir kelime.
Derince bağlandım haber saldım zihne.
Zihin derlenip toplandı,inci beyitler yazdı dile.

İstemekle istememek arası duygu karmaşası,
Simana hasret ben,
Ruhuma hakimiyet sağlayan sen,
Rabbim, ne der uygun mudur bilmem.

İlk,orta,lise,Üniversite bitti istenilen düzeyde.
Ders çalışıp atanma bıyık altında gülümsedi.
Bir,iki,üç,dört,beş...yıl azimle çaba sarf edildi.
Art arda geçen yıllar aileyi zıvanadan çıkardı mırıldanmalar başladı.

İstersen bırak bu dersi mersi tadında.

Bu yıl,o yıl benim için.
Dereceye çalışıyorum bunu bil.
Gezmeler,tozmalar,görüşmeler tarihte kalsın.
Uykuya hasret kestirmelerle...
Yemeği aceleyle...
Çay ve kahveyi hasretle...

Gözbebeğimin nurusunuz,aydınlıklarıma.
Hayattaki en değerli varlıklarım adınız.
Kendini nereye koydun,taktığın bu mahlasta.
Bir bilsen sağlam konumunu ama inanılmaz.

Söz veriyor yok ortalıkta.
Tamam diyor,hayırlar kol geziyor.
Varlığımla yanı başındayım,
Varlık içinde yokluk yaşatıyor.
Bu gün varım yarınlar adına,
Sakın güvenme bana diyor;

Ayık geceleri,kederli gündüzleri kefenledim koydum mezara.
Taşına yazdım uğramam sana,gariban kalacaksın toprak altında.
Sulanmasın turabın,can almasın çiçeklerin;
ikaz ayak levhanda.
Künyen yok makberde aranmayasın onca mezar taşları arasında.