Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Sen ki ben de asılı kaldın.
Gel al seni ,sevdalı yürekten.
Seni asma yaban ellere.
Gurbet acısı çektirme kendine.
Sen,Sen de kalsın muziplik yapmasın.

Sen yokken mil çekiktir ak gözlerime.
Yağmur bulutları inmiştir göz aydınlığıma.


Kalın perdeler çekilmiştir yürek camlarima.
Penceresiz sinemin odaları,zifiri aydınlıkta.

Muhterem Sevdam;

Metin edayla,sürükledin vahim hallere...
Gaflet miydi,yerle yeksan olacağımı bilmeden
Serzenişim;aşka cehil yâre,zaaflara...
Ferahlardan araflara,ıraklardaki vahalara.

Aşk,beşerde tecelli eden sevginin.
Neticesi,dönüşmeli ilahi sevgiye.
Sevgi,her şeye olan muhabbetler.
Geçici duygular veya alışkanlıklar.
Sevda,kördüğüm bağlı tek varlığa.

Sevemiyorsan Mecnun gibi duyguna aşk deme.
Kör değilse gözlerin Leyla'dan başkasına sevdim deme.
Düşemiyorsan çöllere, her serabı Leyla bilmiyorsan,
Çöllerin vahası değilse Leyla,sevda bende deme.

Sesim titriyor,sen gelende lisanıma.
Gözlerim yaşarıyor resimlere bakanda.
Dalıp gidiyorum hatıraları hatırlayanda.
Ruhum çocuklaştı ruhuna rastlayanda.
Mevlama emanet sevdiğim ve sevdamız.

Kalbimden damarlarıma dolaşan katreyi sevi.
Gönülden dile zerresi dahi safsata değildi.
Yetkinlikle tasarruf ediyordu muhib sözlerini.
Mesken tutmuş,çimlenmiş uzvumun hücrelerini
Nazarı dahi dilrubaya tahir ve erdemli.

Sev seni bileni,sevme seni hiçe vereni.
Gör sevda göreni,görme keder edeni.
Dinle sevgi saçanı,dinleme ahkâm atanı.
Bil aşkı içeni , bilme aşkı biçeni.

Yeni gibi pek eskiye götürmedi.
Buram buram mis kokar gibi.
Anlamları mesaj verir gibi.
Bakıp izlemeli varacağı yeri.
Tırsıyorum havasını sinmeye.
Misafir olabilir matem yüreğe.

Beyitler,selam mi edersin kelam mı?
Seni okur okur okur tam sonuç derken
Yerer misin, gerer misin pek pek pek
anlam vermezsin.

İlim gibi ispatlı,bilim gibi net değilsin.