Saliha Öcal Şiirleri - Şair Saliha Öcal

Siz de ağlıyor musunuz?
Ben ağlıyorum.
Kelamlar bağrımı deliyor.
Ne gören var ne de bilen.

Siz de dalıyor musunuz?

Dokuzuncu sınıfların katında nöbette.
Bir ses duyuldu 9/E'den,saat düşmüş zemine.
Durun,dokunmayın toplarım ben ellerimle.
Enes bağırdı aniden,kan damlıyor eteğinize.
Hissetmediniz mi cam batınca teninize?

Yaşadıklarımı ne ünlem ne de
Soru işaretiyle anlatabilirim.
Ancak tırnak işareti ve
Parantez içine alabilirim.

Ne siyakta nakledildi hüsnü cemal.
Ne sibakta parladı evsafı kemal.
Diyârının gülşeninde es mihriban.
Meleketimin gülistanına mihmân.

Leyl ve neharın siyahına mihrimâh.

Az ödünç verebilir misin?
Kalbini,gözlerini ve ruhunu.
Ben de ödünç vermek istiyorum.
Kalbimi,gözlerimi ve ruhumu.
Şimdi anlayabildin mi?
Seni ne kadar sevdiğimi.

İçselleştirdim seni damla damla.
Gözlerim yollarda diyemedim sana.
Bekledim sende de somutlaşsın sevda.
Bazen kırmızı renk verirdi yanaklara.
Derdim aslında,yankı vermezdi kulağına.

Hepimizle ayrı ayrı ilgileniyor.
Neye ihtiyacımız olduğunu biliyor.
Tekdüze ders anlatmıyor.
Dersi anlar ve akıcı hale getiriyor.
Sindire sindire ilerliyor,bilgiye boğmuyor.

Yedi yaşında ailesinin can tanesi okulda.
Mavi önlük,beyaz yakalık,siyah papuçla.
Baba mesrur tatlı edayla gülümsedi kızına.
Öğretmenin kim, merak ederim heyecanla.

1/A sınıfı Gülseren Sütçü dendi babama.

Van Eğitim ve Araştırma Hastanesi.
2011 Van depremi yıkmış Seni.
A,B,C,D bloklarından oluşurdu bütünün.
Koca çınar ağaçlarıydı arka bahçen.

Devlet hastanesinde çözümlenemiyen dertler,

Geceden hazırlarım aktaracağım konuyu.
Dersi tekrar etmeden geçmem karşılarına.
Doğru ve bilimseli aktarırım hiç durmadan.
Arada doğru sözler, kısa hikayeler lisandan

Bilirim her bir hallerini,gözlerim hep takipte.