Şiirdir bunların hepsinin adı
Ne hakim tanır nede savcı
Bazısı tatlı bazısı acı
Konuşan şiirdir bunun adı
Ozan yazar şiirini
Hayattayım, şimdi şiirlerimi yazıyorum
Aklım yetiyor, gücüm yetmiyor bastıramıyorum
Memur oldum dört çocuk okuttum
Allah ilham verdi şiirler yazıyorum
Emekliyim maaşım bize yetmiyor
Kayseri’ye bağlı Bünyan Kasabasından
Şiir yazmak geliyor, yazıyor kafasından
Ömür olursa şiirlerimi yazacağım durmadan
Sözüm özüm doğru ayrılmam Allah yolundan
Geldim bu dünyaya, doğumum bin dokuz yüz kırk üç
Ölenlere öldü demeyin
Şehitler ölmez ki
Ozanlara öldü demeyin
Şiirleri ölmez ki
Yüreksize yürekli demeyin
Sen sılayı terk edip gitmişsen
Gurbette yabancılık çekmişsen
Ah edip gamlanıp bir of çekmişsen
Çalış çok çalış, yoksa geçinemezsin
Gurbette kanadı kırk bir yavru gibi
Suyu Tatlı Pınarbaşı
Koramaz’ın boranı kışı
Mercimek dağının sert taşı
Şirin Bünyan’ım Bünyan’ım
Kayabaşı karşımızda
Baktım da sessiz sessiz soluyor gülüm
Hayat tatlı ne çare kaçınılmaz ölüm
Bu dünya da bir varsın, bir yoksun sayarım
Ahiret tarlasına bir ağaç dikmemişsen ona yanarım
Bakıyorum da vızır vızır beklemeden geçiyor günüm
Çok şairler gelip geçti senden besbelli
Şiirleri var Şahsenemden, Velievinden besbelli
Damla damla sevgi düşmüş yüreğinden dilinden
İlçeler içinde bir tanesin Bünyan’ım
Koltuğuna almışsın Yenice Mahallesini
Heybetini almışın kılıcın belinde
Anılarımı bitiremiyorum seni öve öve
Her zaman giymişin damat gibisin
Şairler dolar seni Yüreğine diline
Sarı Kızın parmağına yüzük taktım
Al yazmalı güzel benim olur sandım
Ömür geçiyor ölüm pek yakın
Çıkarıp yüzüğü önüme attın
Sarı saçlarını lüle lüle tararsın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!