Bak, mahlukat onu okuyor duy!
Teslim ol, Kur’an’a uy!
Tevekkül ne güzel bir huy.
Dağlarla konuşurum,
Taşlarla konuşurum,
Selam verip dururum,
Ben aşkınla sarhoşum.
Tevazu dersi verdi,
Ey nefsim!
Oldu zannediyorsan kendini tam,
Bil ki delildir olduğuna ham.
Mahşer dümdüz meydan,
Çok bekletme Mevlam!
Dünya yalan dolan,
Var mı hâlâ alan?
Büyük insanlar makamlardan cehennemden kaçtıkları gibi kaçarlar,
Küçük insanlar bir makama gelince büyük olduklarını sanırlar.
Hakk’a davet etsin her an kaleminiz, diliniz,
Her dem aynıdır yüreğimizdeki yeriniz, biliniz!
Marifet aşkı örebilmek,
Maşuk’u görebilmek,
O’nun yolunda ölebilmek,
O’na aşkla dönebilmek.
Ey Yûnus!
Nefsine kondurmuyorsun toz,
Kibrin aleyhine ne büyük bir koz,
Ateşe girer olur köz,
Marifet dolu öz,
Ne güzel bir göz.
Maymundan insan olan yoktur,
İnsan iken maymun olan çoktur.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.