Hakk âşığı hakikatın elidir,
Halk nazarında yalnız bir delidir,
Mum gibi erir,
Etrafına ışık verir.
Rabb’in eşsiz yaratışı,
Şiirimin anlatışı,
Yûnus’un ağlatışı,
Şol aşkımın kuşatışı,
Küfrün yere batışı,
Serzakirin başlatışı,
Ağlarım oldum mâ-i zemzem,
Çağlarım Hakk deyu her dem.
Gönüllerde kalanlar,
Gönül alanlar,
Hakk dostu olanlar,
Hakk’a adananlar.
Şol Yûnus ki ham idi,
Hakk ilham eyledi,
Kulluğa erdirdi,
Orada aşk önderdi.
Hakkım Hakk’a emanet,
Hakka uyan bulur selamet.
Hişt! Sen diliyorsan Hakk'ın rızasını,
Sil görünmeden gönüllerin yasını!
Ne Şems ne de nücûm üflemekle söner.
Ey evlat! Sen sen ol, her dem hakkı öner!
Ağlar durur şol gözlerim,
Ben her dem Hakk’ı özlerim.
Aşk kokuyor sözlerim,
Sırrı sırda gizlerim.
Sırât-ı Müstakîm’e gönül vermiş genç adam,
Müttakîne imam eyle, Sen güzel Yaradan!
Ey ins ve de cin gaflet neymiş, geç oradan!
Gel kulak ver, gel de hakkı seç buradan.
Değildir tesettür tarz,
Nass-ı Kur’an ile farz.
bir konu iki dize yedi kelimeyle ancak bu kadar güzel anlatılabilir. yüreğinize sağlık.
bazı şiirleriniz şifreli olduğundan anlayamasamda anladıklarım üzerinden şiirlerinizi beğendiğimi söyleyebilirim.
kaleminize sağlık.