Şair Şahin Karaman Şiirleri - Şair Şair ...

Nice goncalar, gazeller
Akıp gitti gönül pınarımdan,
Ve şişeden kadehe boşalırcasına,
Sessiz ve nedensiz…

Hamdım piştim nar ile.
Sevda çektim yar ile.
Nehirler durmaz akar,
Güreşir dağlar ile.

Uyur idim uyandım.

Kahraman Ata’mdan emanet bize,
Sevdam Cumhuriyet bilin istedim.
O, yedi düveli getirdi dize,
Sevdam Cumhuriyet bilin istedim.

İzmir, Anafarta aklımı çalar.

Bir sahili gezerken,
Martılar kanat süzerken,
Âşıklar kol kola gezerken,
Sen hiç insanları sevdin mi?

Bir bahçede yürürken,

Gönül çiçeğim mor gülüm,
Ara da beni sor gülüm.
Bu gün sevgililer günü,
Beni hayalde yor gülüm.

Dilimdesin hece hece.

Zaman boşa akmadan,
Hasret bizi yıkmadan,
Ardı sıra bakmadan,
Geliversen sevgilim.

Saçımdaki tel gibi,

Hallaç olmuş kayalar Ferhat’ın sevdasından,
Pınarları çağlayıp gözden vermiş Amasya.
Yıkılmış ol saraylar Şirin’in sedasından,
Yıldızları ağlatan özden kormuş Amasya.

Şahlandın bir ester gibi;
Ezelden beri,
Vakte meydan okurcasına…
Kav misali yanar,
Ellerinle ürettiğin emeklerin,

Dünya emanettir bizlere.
Kulak verin doğru sözlere.
İhtiras ve nefsin yüzünden,
Karanlık çökmesin gözlere.

Beni siz sınıflandırdınız,
“Asil ve sıradan” diyerek.
Beni siz uyandırdınız,
Farklı ortamlara girerek.